Expositio vitiosa est, cum ab aliqua aut a ma- 2.32.1
iore parte ad omnes confertur id, quod non necessario
est omnibus adtributum; ut si quis hoc modo exponat:
      'Omnes, qui in paupertate sunt, malunt maleficio
    parare divitias, quam officio paupertatem tueri.' 5
  Si qui hoc modo exposuerit argumentationem, ut
non curet quaerere, qualis ratio aut rationis confir-
matio sit, ipsam facile reprehendemus expositionem,
cum ostendemus, id, quod in aliquo paupere inprobo
sit, in omnes pauperes falso et iniuria conferri. 10
  Item vitiosa expositio est, cum id, quod raro fit, 33.1
fieri omnino negatur, hoc modo:
      'Nemo potest uno aspectu neque praeteriens in
    amorem incidere.'
  Nam cum nonnemo devenerit in amorem uno aspec- 5
tu, et cum ille neminem dixerit, omnino nihil differt
raro id fieri, dummodo aliquando fieri aut posse modo
fieri intellegatur.
  Item vitiosa expositio est, cum omnes res ostende-
mus nos collegisse et aliquam rem idoneam praeteri- 10
mus, hoc modo:
      'Quoniam igitur hominem occisum constat esse,
    necesse est aut a praedonibus aut ab inimicis occi-
    sum esse aut abs te, quem ille heredem testamento
    ex parte faciebat. Praedones in illo loco visi num- 15
    quam sunt, inimicum nullum habebat: relinquitur, si
    neque a praedonibus neque ab inimicis occisus est,
    quod alteri non erant, alteros non habebat, ut abs te
    sit interemptus.'
  Nam in huiuscemodi expositione reprehensione ute- 20
mur, si quos praeterea quam quos ille conlegerit, po-
tuisse suscipere maleficium ostenderimus: velut in hoc
exemplo, cum dixerit necesse esse aut a praedonibus
aut ab inimicis aut a nobis occisum esse, dicemus:
potuisse vel a familia vel a coheredibus nostris. Cum 25
hoc modo illorum conlectionem disturbaverimus, no-
bis latiorem locum defendendi reliquerimus. Ergo
hoc quoque vitandum est in expositione, ne quando,
cum omnia collegisse videamur, aliquam idoneam par-
tem reliquerimus. 30