Item vitiosum est id augere, quod convenit docere, 2.46.20
hoc modo: ut si quis quem arguat hominem occidisse
et, antequam satis idoneas argumentationes attulerit,
augeat peccatum et dicat nihil indignius esse quam
hominem occidere. Non enim, utrum indignum sit an
non, sed, factumne sit, quaeritur. 25
  Conplexio vitiosa est, quae non, quod quique
primum dictum est, primum conplectitur; et quae
non breviter concluditur; et quae non ex enumera-
tione certum et constans aliquid relinquit, ut intelle-
gatur, quid propositum in argumentatione sit, quid 30
deinde ratione, quid <rationis> confirmatione, quid
tota argumentatione demonstratum.
  Conclusiones, quae apud Graecos epilogi no- 47.1
minantur, tripertitae sunt. Nam constant ex enume-
ratione, amplificatione, et conmiseratione.
  Quattuor locis uti possumus conclusionibus: in
principio, secundum narrationem, secundum firmis- 5
simam argumentationem, in conclusione.
  Enumeratio est, per quam colligimus et com-
monemus, quibus de rebus verba fecerimus, breviter,
ut renovetur, non redintegretur oratio: et ordine, ut
quicquid erit dictum, referemus, ut auditor, si me- 10
moriae mandaverit, ad idem, quod ipse meminerit,
reducatur. Item curandum est, ne aut ab exordio
aut narratione repetatur orationis enumeratio. Ficta
enim et dedita opera conparata oratio videbitur esse
artificii significandi, ingenii venditandi, memoriae 15
ostendendae causa. Quapropter initium enumerationis
sumendum est a divisione. Dein ordine breviter ex-
ponendae res sunt, quae tractatae erunt in confirma-
tione et confutatione.