Huiusmodi partes sunt virtutis amplificandae, si
|
3.6.1
|
suadebimus, omnibus verbis adtenuandae, si ab his
|
|
dehortabimur, ut haec adtenuentur quae supra
|
|
demonstravi. Nam nemo erit, qui censeat a virtute re-
|
|
cedendum; verum aut res non eiusmodi dicatur esse,
|
5
|
ut virtutem possimus egregiam experiri, aut in con-
|
|
trariis potius rebus quam in his virtus constare, quae
|
|
ostendantur. Item, si quo pacto poterimus, quam is,
|
|
qui contra dicet, iustitiam vocabit, nos demonstra-
|
|
bimus ignaviam esse et inertiam, ac pravam liberali-
|
10
|
tatem; quam prudentiam appellarit, ineptam et garru-
|
|
lam et odiosam scientiam esse dicemus; quam ille
|
|
modestiam dicet esse, eam nos inertiam et dissolu-
|
|
tam neglegentiam esse dicemus; quam ille fortitu-
|
|
dinem nominarit, eam nos gladiatoriam et inconside-
|
15
|
ratam appellabimus temeritatem.
|
|
Laudabile est, quod conficit honestam et prae-
|
7.1
|
sentem et consequentem commemorationem. Hoc nos
|
|
eo separavimus a recto, non quod hae quat<t>uor par-
|
|
tes, quae subiciuntur sub vocabulum recti, hanc ho-
|
|
nestatis commemorationem dare non soleant; sed
|
5
|
quamquam ex recto laudabile nascitur, tamen in di-
|
|
cendo seorsum tractandum est hoc ab illo: neque enim
|
|
solum laudis causa rectum sequi convenit, sed si laus
|
|
consequitur, duplicatur recte<i> adpetendi voluntas.
|
|
Cum igitur erit demonstratum rectum esse, laudabile
|
10
|
esse demonstrabimus aut ab idoneis hominibus—ut
|
|
si qua res honestiori ordine<i> placeat, quae a deteriore
|
|
ordine inprobetur—aut quibus sociis aut omnibus
|
|
civibus, exteris nationibus, posterisque nostris.
|
|