Est autem alia dispositio, quae, cum ab ordine arti- 3.17.4
ficioso recedendum est, oratoris iudicio ad tempus 5
adcommodatur; ut si ab narratione dicere incipiamus
aut ab aliqua firmissima argumentatione aut littera-
rum aliquarum recitatione; aut si secundum principium
confirmatione utamur, deinde narratione aut si quam
eiusmodi permutationem ordinis faciemus; quorum 10
nihil, nisi causa postulat, fieri oportebit. Nam si vehe-
menter aures auditorum optunsae videbuntur atque
animi defatigati ab adversariis multitudine verborum,
commode poterimus principio supersedere, exordiri
causam aut a narratione aut aliqua firma argumen- 15
tatione. Deinde, si commodum erit, quod non semper
necesse est, ad principii sententiam reverti licebit. Si
causa nostra magnam difficultatem videbitur habere,
ut nemo aequo animo principium possit audire, ab
narratione cum inceperimus, ad principii sententiam 20
revertemur. Si narratio parum probabilis, exordiemur
ab aliqua firma argumentatione. His commutationibus
et translationibus saepe uti necesse est, cum ipsa res
artificiosa dispositionem artificiose commutare
cogit. 25
  In confirmatione et confutatione argumentationum 18.1
dispositiones huiusmodi convenit habere: firmissimas
argumentationes in primis et in postremis causae par-
tibus conlocare; mediocris et neque inutiles ad dicen-
dum neque necessarias ad probandum, quae, si sepa- 5
ratim ac singulae dicantur, infirmae sint, cum ceteris
coniunctae firmae et probabiles fiunt, interponi [in
medio conlocari] oportet. Nam et statim re narrata
expectat animus auditoris, se<i> qua re causa confirmari
possit—quapropter continuo firmam aliquam oportet 10
inferre argumentationem—: et, reliqua, quoniam nu-
perrime dictum facile memoriae mandatur, utile est,
cum dicere desinamus, recentem aliquam relinquere
in animis auditorum bene firmam argumentationem.
Haec dispositio locorum, tamquam instructio militum, 15
facillime in dicendo, sicut illa in pugnando, parere
poterit victoriam.