Haec exornatio cum multum venustatis habet tum
|
4.19.18
|
gravitatis et acrimoniae plurimum. Quare videtur esse
|
|
adhibenda et ad ornandam et ad exaugendam ora-
|
20
|
tionem.
|
|
Conversio est, per quam non, ut ante, primum
|
|
repetimus verbum, sed ad postremum continenter re-
|
|
vertimur, hoc modo:
|
|
'Poenos p. R. iustitia vicit, armis vicit, liberali-
|
25
|
tate vicit.'
|
|
Item: 'Ex quo tempore concordia de civitate sublata
|
|
est, libertas sublata est, fides sublata est, amicitia
|
|
sublata est, res p. sublata est.'
|
|
Item: 'C. Laelius homo novus erat, ingeniosus erat,
|
30
|
doctus erat, bonis viris et studiis amicus erat: ergo
|
|
in civitate primus erat.'
|
|
Item: 'Nam cum istos, ut absolvant te, rogas, ut pe-
|
|
iurent, rogas, ut exe<i>stimationem neglegant, rogas,
|
|
ut leges p. R. tuae libidini largiantur, rogas.'
|
35
|
Conplexio est, quae utramque conplectitur ex-
|
20.1
|
ornationem, * * * utamur, quam ante exposui-
|
|
mus, et ut repetatur idem verbum saepius et crebro
|
|
ad idem postremum revertamur, hoc modo:
|
|
'Qui sunt, qui foedera saepe ruperunt? Kartagi-
|
5
|
nienses. Qui sunt, qui crudel<issime> bellum gesse-
|
|
runt? Kartaginienses. Qui sunt, qui Italiam defor-
|
|
maverunt? Kartaginienses. Qui sunt, qui sibi po-
|
|
stulent ignosci? Kartaginienses. Videte ergo, quam con-
|
|
veniat eos inpetrare.'
|
10
|
Item: 'Quem senatus damnarit, quem populus dam-
|
|
narit, quem omnium exe<i>stimatio damnarit, eum vos
|
|
sententiis vestris absolvatis?'
|
|