Haec exornatio plurimum iuvabit coniecturalis ar- 4.41.1
gumentationes. Sed non erit, tamquam in plerisque,
ut, cum velimus, ea possimus uti: nam <f>ere non po-
terimus, nis<i> nobis ipsa negotii natura dabit facul-
tatem. 5
  Dissolutum est, quod coniunctionibus verborum
e medio sublatis, separatis partibus effertur, hoc
modo:
      'Gere morem parenti, pare cognatis, obsequere
    amicis, obtempera legibus.' 10
Item: 'Descende in integram defensionem, noli quic-
    quam recusare; da servos in quaestionem, stude ve-
    rum invenire.'
  Hoc genus et acrimoniam habet in se et vehemen-
tissimum est et ad brevitatem adcommodatum. 15
  Praecisio est, cum dictis quibus reliqum, quod
coeptum est dici, relinquitur incoatum iudicium, sic:
      'Mihi tecum p<ar> certatio non est, ideo quod popu-
    lus Romanus me—nolo dicere, ne cui forte adrogans
    videar: te autem saepe ignominia dignum putavit.' 20
Item: 'Tu istu<c> audes dicere, qui nuper alienae domi
    —non ausim dicere, ne, cum te digna dicerem, me
    indignum quippiam dixisse videar.'
  Hic atrocior tacita suspicio, quam diserta expla-
natio facta est. 25
  Conclusio est, quae brevi argumentatione ex <i>is,
quae ante dicta sunt aut facta, conficit, quid neces-
sario consequatur, hoc modo:
      'Quodsi Danais datum erat oraculum non posse
    capi Troiam sine Philoctetae sagittis, haec nihil aliud 30
    autem fecerunt, nisi Alexandrum perculerunt, hunc
    extinguere, id nimirum capi fuit Troiam.'