At vero hoc quidem iam vetus est et maiorum exemplo 45.1
multis in rebus usitatum, cum ad vim faciendam veniretur,
si quos armatos quamvis procul conspexissent, ut statim
testificati discederent, <cum> optime sponsionem facere possent,
ni adversvs edictvm praetoris vis facta esset. Itane 5
vero? scire esse armatos satis est ut vim factam probes; in
manus eorum incidere non est satis? aspectus armatorum
ad vim probandam valebit; incursus et impetus non vale-
bit? qui abierit, facilius sibi vim factam probabit quam qui
effugerit? At ego hoc dico, si, ut primum in castello Cae- 46.1
cinae dixit Aebutius se homines coegisse et armasse neque
eum, si illo accessisset, abiturum, statim Caecina discessisset,
dubitare vos non debuisse quin Caecinae facta vis esset;
si vero simul ac procul conspexit armatos recessisset eo 5
minus dubitaretis. Omnis enim vis est quae periculo aut
decedere nos alicunde cogit aut prohibet accedere. Quod
si aliter statuetis, videte ne hoc vos statuatis, qui vivus dis-
cesserit, ei vim non esse factam, ne hoc omnibus in posses-
sionum controversiis praescribatis, ut confligendum sibi et 10
armis decertandum putent, ne, quem ad modum in bello
poena ignavis ab imperatoribus constituitur, sic in iudiciis
deterior causa sit eorum qui fugerint quam qui ad extremum
usque contenderint. Cum de iure et legitimis hominum 47.1
controversiis loquimur et in his rebus vim nominamus, per-
tenuis vis intellegi debet. Vidi armatos quamvis paucos;
magna vis est. Decessi unius hominis telo proterritus; de-
iectus detrususque sum. Hoc si ita statuetis, non modo 5
non erit cur depugnare quisquam posthac possessionis causa
velit, sed ne illud quidem cur repugnare. Sin autem vim
sine caede, sine volneratione, sine sanguine nullam intelle-
getis, statuetis homines possessionis cupidiores quam vitae
esse oportere. 10