Satis multa mihi verba fecisse videor qua re esset hoc 27.1
bellum genere ipso necessarium, magnitudine periculosum.
Restat ut de imperatore ad id bellum deligendo ac tantis
rebus praeficiendo dicendum esse videatur. Vtinam, Qui-
rites, virorum fortium atque innocentium copiam tantam 5
haberetis ut haec vobis deliberatio difficilis esset quemnam
potissimum tantis rebus ac tanto bello praeficiendum putare-
tis! Nunc vero cum sit unus Cn. Pompeius qui non modo
eorum hominum qui nunc sunt gloriam sed etiam antiqui-
tatis memoriam virtute superarit, quae res est quae cuius- 10
quam animum in hac causa dubium facere possit? Ego 28.1
enim sic existimo, in summo imperatore quattuor has res
inesse oportere, scientiam rei militaris, virtutem, auctorita-
tem, felicitatem. Quis igitur hoc homine scientior umquam
aut fuit aut esse debuit? qui e ludo atque e pueritiae 5
disciplinis bello maximo atque acerrimis hostibus ad patris
exercitum atque in militiae disciplinam profectus est, qui
extrema pueritia miles in exercitu summi fuit imperatoris,
ineunte adulescentia maximi ipse exercitus imperator, qui
saepius cum hoste conflixit quam quisquam cum inimico 10
concertavit, plura bella gessit quam ceteri legerunt, pluris
provincias confecit quam alii concupiverunt, cuius adule-
scentia ad scientiam rei militaris non alienis praeceptis sed
suis imperiis, non offensionibus belli sed victoriis, non
stipendiis sed triumphis est erudita. Quod denique genus 15
esse belli potest in quo illum non exercuerit fortuna rei
publicae? Civile, Africanum, Transalpinum, Hispaniense
mixtum ex civibus atque ex bellicosissimis nationibus,
servile, navale bellum, varia et diversa genera et bellorum
et hostium non solum gesta ab hoc uno sed etiam confecta 20
nullam rem esse declarant in usu positam militari quae
huius viri scientiam fugere possit.