ALCIBIADES
|
|
Alcibiades, Cliniae filius, Atheniensis. in hoc quid natura efficere
|
Alc.1.1.1
|
possit uidetur experta. constat enim inter omnes, qui de eo memoriae
|
|
prodiderunt, nihil illo fuisse excellentius uel in uitiis uel in uirtutibus.
|
|
natus in amplissima ciuitate summo genere, omnium aetatis suae multo
|
2.1
|
formosissimus; ad omnes res aptus consiliique plenus (namque im-
|
|
perator fuit summus et mari et terra); disertus, ut in primis dicendo
|
|
ualeret, quod tanta erat commendatio oris atque orationis, ut nemo
|
|
ei dicendo posset resistere; diues; cum tempus posceret, laboriosus,
|
3.1
|
patiens; liberalis, splendidus non minus in uita quam uictu; affabilis,
|
|
blandus, temporibus callidissime seruiens: idem, simul ac se remiserat
|
4.1
|
neque causa suberat quare animi laborem perferret, luxuriosus, disso-
|
|
lutus, libidinosus, intemperans reperiebatur, ut omnes admirarentur in
|
|
uno homine tantam esse dissimilitudinem tamque diuersam naturam.
|
|
Educatus est in domo Pericli (priuignus enim eius fuisse dicitur),
|
2.1.1
|
eruditus a Socrate. socerum habuit Hipponicum, omnium Graeca
|
|
lingua loquentium ditissimum, ut, si ipse fingere uellet, neque plura
|
|
bona eminisci neque maiora posset consequi, quam uel natura uel
|
|
fortuna tribuerat. ineunte adulescentia amatus est a multis more
|
2.1
|
Graecorum, in eis Socrate, de quo mentionem facit Plato in Symposio.
|
|
namque eum induxit commemorantem se pernoctasse cum Socrate
|
|
neque aliter ab eo surrexisse, ac filius a parente debuerit. posteaquam
|
3.1
|
robustior est factus, non minus multos amauit, in quorum amore,
|
|
quoad licitum est odiosa, multa delicate iocoseque fecit: quae referre-
|
|
mus, nisi maiora potiora haberemus.
|
|
Bello Peloponnesio huius consilio atque auctoritate Athenienses
|
3.1.1
|
bellum Syracusanis indixerunt: ad quod gerendum ipse dux delectus
|
|
est, duo praeterea collegae dati Nicias et Lamachus. id cum apparare-
|
2.1
|
tur, priusquam classis exiret, accidit ut una nocte omnes Hermae, qui
|
|
in oppido erant Athenis, deicerentur praeter unum, qui ante ianuam
|
|
erat Andocidi (itaque ille postea Mercurius Andocidi uocitatus est).
|
|
hoc cum appareret non sine magna multorum consensione esse factum,
|
3.1
|
quae non ad priuatam, sed publicam rem pertineret, magnus multitu-
|
|
dini timor est iniectus, ne qua repentina uis in ciuitate exsisteret, quae
|
|
libertatem opprimeret populi. hoc maxime conuenire in Alcibiadem
|
4.1
|
uidebatur, quod et potentior et maior quam priuatus existimabatur:
|
|
multos enim liberalitate deuinxerat, plures etiam opera forensi suos
|
|
reddiderat. qua re fiebat ut omnium oculos, quotienscumque in publi-
|
5.1
|
cum prodisset, ad se conuerteret neque ei par quisquam in ciuitate
|
|
poneretur. itaque non solum spem in eo habebant maximam, sed
|
|
etiam timorem, quod et obesse plurimum et prodesse poterat. asper-
|
6.1
|
gebatur etiam infamia, quod in domo sua facere mysteria dicebatur
|
|
(quod nefas erat more Atheniensium) idque non ad religionem, sed
|
|
ad coniurationem pertinere existimabatur.
|
|
Hoc crimine in contione ab inimicis compellabatur. sed instabat
|
4.1.1
|
tempus ad bellum proficiscendi. id ille intuens neque ignorans ciuium
|
|
suorum consuetudinem postulabat, si quid de se agi uellent, potius
|
|
de praesente quaestio haberetur, quam absens inuidiae crimine accu-
|
|
saretur. inimici uero eius quiescendum in praesenti, quia noceri non
|
2.1
|
posse intellegebant, et illud tempus exspectandum decreuerunt, quo
|
|
exisset, ut absentem aggrederentur; itaque fecerunt. nam postquam
|
3.1
|
in Siciliam eum peruenisse crediderunt, absentem, quod sacra uiolasset,
|
|
reum fecerunt. qua de re cum ei nuntius a magistratu in Siciliam mis-
|
|
sus esset, ut domum ad causam dicendam rediret, essetque in magna
|
|
spe prouinciae bene administrandae, non parere noluit et in trierem,
|
5
|
quae ad eum deportandum erat missa, ascendit. hac Thurios in Ita-
|
4.1
|
liam peruectus, multa secum reputans de immoderata ciuium suorum
|
|
licentia crudelitateque erga nobiles, utilissimum ratus impendentem
|
|
euitare tempestatem, clam se ab custodibus subduxit et inde primum
|
|
Elidem, dein Thebas uenit. postquam autem se capitis damnatum
|
5.1
|
bonis publicatis audiuit, et, id quod usu uenerat, Eumolpidas sacer-
|
|
dotes a populo coactos ut se deuouerent, eiusque deuotionis quo testa-
|
|
tior esset memoria, exemplum in pila lapidea incisum esse positum
|
|
in publico, Lacedaemonem demigrauit. ibi, ut ipse praedicare con-
|
6.1
|
suerat, non aduersus patriam, sed inimicos suos bellum gessit, quod
|
|
eidem hostes essent ciuitati: nam cum intellegerent se plurimum prod-
|
|
esse posse rei publicae, ex ea eiecisse plusque irae suae quam utilitati
|
|
communi paruisse. itaque huius consilio Lacedaemonii cum Perse rege
|
7.1
|
amicitiam fecerunt, dein Deceleam in Attica munierunt praesidioque
|
|
ibi perpetuo posito in obsidione Athenas tenuerunt. eiusdem opera
|
|
Ioniam a societate auerterunt Atheniensium. quo facto multo supe-
|
|
riores bello esse coeperunt.
|
5
|
Neque uero his rebus tam amici Alcibiadi sunt facti quam timore
|
5.1.1
|
ab eo alienati. nam cum acerrimi uiri praestantem prudentiam in
|
|
omnibus rebus cognoscerent, pertimuerunt ne caritate patriae ductus
|
|
aliquando ab ipsis descisceret et cum suis in gratiam rediret. itaque
|
|
tempus eius interficiundi quaerere instituerunt. id Alcibiades diutius
|
2.1
|
celari non potuit: erat enim ea sagacitate, ut decipi non posset, prae-
|
|
sertim cum animum attendisset ad cauendum. itaque ad Tissapher-
|
|
nem, praefectum regis Darii, se contulit. cuius cum in intimam ami-
|
3.1
|
citiam peruenisset et Atheniensium male gestis in Sicilia rebus opes
|
|
senescere, contra Lacedaemoniorum crescere uideret, initio cum Pi-
|
|
sandro praetore, qui apud Samum exercitum habebat, per inter-
|
|
nuntios colloquitur et de reditu suo facit mentionem. erat enim eodem
|
5
|
quo Alcibiades sensu, populi potentiae non amicus et optimatium
|
|
fautor. ab hoc destitutus primum per Thrasybulum, Lyci filium, ab
|
4.1
|
exercitu recipitur praetorque fit apud Samum, post suffragante The-
|
|
ramene populi scito restituitur parique absens imperio praeficitur
|
|
simul cum Thrasybulo et Theramene. horum in imperio tanta commu-
|
5.1
|
tatio rerum facta est, ut Lacedaemonii, qui paulo ante uictores
|
|
uiguerant, perterriti pacem peterent. uicti enim erant quinque proe-
|
|
liis terrestribus, tribus naualibus, in quibus ducentas naues triremes
|
|
amiserant, quae captae in hostium uenerant potestatem. Alcibiades
|
6.1
|
simul cum collegis receperat Ioniam, Hellespontum, multas prae-
|
|
terea urbes Graecas, quae in ora sitae sunt Asiae, quarum expugnarant
|
|
complures, in his Byzantium, neque minus multas consilio ad ami-
|
|
citiam adiunxerant, quod in captos clementia fuerant usi. ita praeda
|
7.1
|
onusti, locupletato exercitu, maximis rebus gestis Athenas uenerunt.
|
|
His cum obuiam uniuersa ciuitas in Piraeum descendisset, tanta
|
6.1.1
|
fuit omnium exspectatio uisendi Alcibiadis, ut ad eius triremem uulgus
|
|
conflueret, proinde ac si solus aduenisset. sic enim populo erat persua-
|
2.1
|
sum, et aduersas superiores et praesentes secundas res accidisse eius
|
|
opera. itaque et Siciliae amissum et Lacedaemoniorum uictorias cul-
|
|
pae suae tribuebant, quod talem uirum e ciuitate expulissent. neque
|
|
id sine causa arbitrari uidebantur. nam postquam exercitui praeesse
|
5
|
coeperat, neque terra neque mari hostes pares esse potuerant. hic ut
|
3.1
|
e naui egressus est, quamquam Theramenes et Thrasybulus eisdem
|
|
rebus praefuerant simulque uenerant in Piraeum, tamen unum omnes
|
|
illum prosequebantur, et, id quod numquam antea usu uenerat nisi
|
|
Olympiae uictoribus, coronis aureis aeneisque uulgo donabatur. ille
|
5
|
lacrimans talem beniuolentiam ciuium suorum accipiebat, reminiscens
|
|
pristini temporis acerbitatem. postquam <in> astu uenit, contione aduo-
|
4.1
|
cata sic uerba fecit, ut nemo tam ferus fuerit, quin eius casum lacru-
|
|
marit inimicumque iis se ostenderit, quorum opera patria pulsus fuerat,
|
|
proinde ac si alius populus, non ille ipse qui tum flebat, eum sacrilegii
|
|
damnasset. restituta ergo huic sunt publice bona, eidemque illi
|
5.1
|
Eumolpidae sacerdotes rursus resacrare sunt coacti, qui eum deuoue-
|
|
rant, pilaeque illae, in quibus deuotio fuerat scripta, in mare praeci-
|
|
pitatae.
|
|
Haec Alcibiadi laetitia non nimis fuit diuturna. nam cum ei omnes
|
7.1.1
|
essent honores decreti totaque res publica domi bellique tradita, ut
|
|
unius arbitrio gereretur, et ipse postulasset ut duo sibi collegae daren-
|
|
tur, Thrasybulus et Adimantus, neque id negatum esset, classe in
|
|
Asiam profectus, quod apud Cymen minus ex sententia rem gesserat,
|
5
|
in inuidiam recidit: nihil enim eum non efficere posse ducebant. ex
|
2.1
|
quo fiebat ut omnia minus prospere gesta culpae tribuerent, cum aut
|
|
eum neglegenter aut malitiose fecisse loquerentur, sicut tum accidit:
|
|
nam corruptum a rege capere Cymen noluisse arguebant. itaque huic
|
3.1
|
maxime putamus malo fuisse nimiam opinionem ingenii atque uir-
|
|
tutis: timebatur enim non minus quam diligebatur, ne secunda for-
|
|
tuna magnisque opibus elatus tyrannidem concupisceret. quibus rebus
|
|
factum est ut absenti magistratum abrogarent et alium in eius locum
|
5
|
substituerent. id ille ut audiuit, domum reuerti noluit et se Pactyen
|
4.1
|
contulit ibique tria castella communiit, Ornos, Bizanthen, Neontichos,
|
|
manuque conlecta primus Graecae ciuitatis in Threciam introiit, glo-
|
|
riosius existimans barbarum praeda locupletari quam Graiorum. qua
|
5.1
|
ex re creuerat cum fama tum opibus, magnamque amicitiam sibi cum
|
|
quibusdam regibus Threciae pepererat.
|
|
Neque tamen a caritate patriae potuit recedere. nam cum apud
|
8.1.1
|
Aegos flumen Philocles, praetor Atheniensium, classem constituisset
|
|
suam neque longe abesset Lysander, praetor Lacedaemoniorum, qui
|
|
in eo erat occupatus ut bellum quam diutissime duceret, quod ipsis
|
|
pecunia a rege suppeditabatur, contra Atheniensibus exhaustis praeter
|
5
|
arma et naues nihil erat super, Alcibiades ad exercitum uenit Athe-
|
2.1
|
niensium ibique praesente uulgo agere coepit: si uellent, se coacturum
|
|
Lysandrum dimicare aut pacem petere; Lacedaemonios eo nolle classe
|
|
confligere, quod pedestribus copiis plus quam nauibus ualerent; sibi
|
3.1
|
autem esse facile Seuthem, regem Threcum, deducere ut eum terra
|
|
depelleret: quo facto necessario aut classe conflicturum aut bellum
|
|
compositurum. id etsi uere dictum Philocles animaduertebat, tamen
|
4.1
|
postulata facere noluit, quod sentiebat se Alcibiade recepto nullius
|
|
momenti apud exercitum futurum et, si quid secundi euenisset, nul-
|
|
lam in ea re suam partem fore, contra ea, si quid aduersi accidisset,
|
|
se unum eius delicti futurum reum. ab hoc discedens Alcibiades 'quon-
|
5.1
|
iam' inquit 'uictoriae patriae repugnas, illud moneo, <ne> iuxta ho-
|
|
stem castra habeas nautica: periculum est enim, ne immodestia mili-
|
|
tum uestrorum occasio detur Lysandro uestri opprimendi exercitus.'
|
|
neque ea res illum fefellit. nam Lysander, cum per speculatores com-
|
6.1
|
perisset uulgum Atheniensium in terram praedatum exisse nauesque
|
|
paene inanes relictas, tempus rei gerendae non dimisit eoque impetu
|
|
bellum totum deleuit.
|
|
At Alcibiades, uictis Atheniensibus non satis tuta eadem loca sibi
|
9.1.1
|
arbitrans, penitus in Threciam se supra Propontidem abdidit, sperans
|
|
ibi facillime suam fortunam occuli posse. falso. nam Threces, post-
|
2.1
|
quam eum cum magna pecunia uenisse senserunt, insidias fecerunt:
|
|
qui ea quae apportarat abstulerunt, ipsum capere non potuerunt. ille
|
3.1
|
cernens nullum locum sibi tutum in Graecia propter potentiam Lace-
|
|
daemoniorum ad Pharnabazum in Asiam transiit, quem quidem adeo
|
|
sua cepit humanitate, ut eum nemo in amicitia antecederet. namque
|
|
ei Grynium dederat, in Phrygia castrum, ex quo quinquagena talenta
|
5
|
uectigalis capiebat. qua fortuna Alcibiades non erat contentus neque
|
4.1
|
Athenas uictas Lacedaemoniis seruire poterat pati. itaque ad patriam
|
|
liberandam omni ferebatur cogitatione. sed uidebat id sine rege Perse
|
5.1
|
non posse fieri, ideoque eum amicum sibi cupiebat adiungi neque dubi-
|
|
tabat facile se consecuturum, si modo eius conueniundi habuisset po-
|
|
testatem. nam Cyrum fratrem ei bellum clam parare Lacedaemoniis
|
|
adiuuantibus sciebat: id si aperuisset, magnam se initurum gratiam
|
5
|
uidebat.
|
|
Hoc cum moliretur peteretque a Pharnabazo, ut ad regem mittere-
|
10.1.1
|
tur, eodem tempore Critias ceterique tyranni Atheniensium certos ho-
|
|
mines ad Lysandrum in Asiam miserant, qui eum certiorem facerent,
|
|
nisi Alcibiadem sustulisset, nihil earum rerum fore ratum, quas ipse
|
|
Athenis constituisset: quare, si suas res gestas manere uellet, illum
|
5
|
persequeretur. his Laco rebus commotus statuit accuratius sibi agen-
|
2.1
|
dum cum Pharnabazo. huic ergo renuntiat quae regi cum Lacedaemo-
|
|
niis essent, nisi Alcibiadem uiuum aut mortuum sibi tradidisset. non
|
3.1
|
tulit hunc satrapes et uiolare clementiam quam regis opes minui
|
|
maluit. itaque misit Susamithren et Bagaeum ad Alcibiadem inter-
|
|
ficiendum, cum ille esset in Phrygia iterque ad regem compararet.
|
|
missi clam uicinitati, in qua tum Alcibiades erat, dant negotium ut
|
4.1
|
eum interficiant. illi cum ferro aggredi non auderent, noctu ligna con-
|
|
tulerunt circa casam eam, in qua quiescebat, eamque succenderunt,
|
|
ut incendio conficerent, quem manu superari posse diffidebant. ille
|
5.1
|
autem ut sonitu flammae est excitatus, etsi gladius ei erat subductus,
|
|
familiaris sui subalare telum eripuit. namque erat cum eo quidam ex
|
|
Arcadia hospes, qui numquam discedere uoluerat. hunc sequi se iubet
|
|
et id quod in praesentia uestimentorum fuit arripit. his in ignem con-
|
5
|
iectis flammae uim transiit. quem ut barbari incendium effugisse
|
6.1
|
uiderunt, telis eminus missis interfecerunt caputque eius ad Pharna-
|
|
bazum rettulerunt. at mulier, quae cum eo uiuere consuerat, muliebri
|
|
sua ueste contectum aedificii incendio mortuum cremauit, quod ad
|
|
uiuum interimendum erat comparatum. sic Alcibiades annos circiter
|
5
|
quadraginta natus diem obiit supremum.
|
|
Hunc infamatum a plerisque tres grauissimi historici summis lau-
|
11.1.1
|
dibus extulerunt: Thucydides, qui eiusdem aetatis fuit, Theopompus,
|
|
post aliquanto natus, et Timaeus: qui quidem duo maledicentissimi
|
|
nescio quo modo in illo uno laudando consenserunt. namque ea, quae
|
2.1
|
supra scripsimus, de eo praedicarunt atque hoc amplius: cum Athenis,
|
|
splendidissima ciuitate, natus esset, omnes splendore ac dignitate
|
|
superasse uitae; postquam inde expulsus Thebas uenerit, adeo stu-
|
3.1
|
diis eorum inseruisse, ut nemo eum labore corporisque uiribus posset
|
|
aequiperare (omnes enim Boeotii magis firmitati corporis quam ingenii
|
|
acumini inseruiunt); eundem apud Lacedaemonios, quorum moribus
|
4.1
|
summa uirtus in patientia ponebatur, sic duritiae se dedisse, ut parsi-
|
|
monia uictus atque cultus omnes Lacedaemonios uinceret; fuisse apud
|
|
Thracas, homines uinolentos rebusque ueneriis deditos: hos quoque
|
|
in his rebus antecessisse; uenisse ad Persas, apud quos summa laus
|
5.1
|
esset fortiter uenari, luxuriose uiuere: horum sic imitatum consuetu-
|
|
dinem, ut illi ipsi eum in his maxime admirarentur. quibus rebus effe-
|
6.1
|
cisse ut, apud quoscumque esset, princeps poneretur habereturque
|
|
carissimus. sed satis de hoc: reliquos ordiamur.
|
|