CONON
|
|
Conon Atheniensis Peloponnesio bello accessit ad rem publicam,
|
Con.1.1.1
|
in eoque eius opera magni fuit. nam et praetor pedestribus exerciti-
|
|
bus praefuit et praefectus classis <res> magnas mari gessit. quas ob
|
|
causas praecipuus ei honos habitus est. namque omnibus unus insulis
|
|
praefuit, in qua potestate Pheras cepit, coloniam Lacedaemoniorum.
|
5
|
fuit etiam extremo Peloponnesio bello praetor, cum apud Aegos flu-
|
2.1
|
men copiae Atheniensium a Lysandro sunt deuictae. sed tum afuit,
|
|
eoque peius res administrata est: nam et prudens rei militaris et dili-
|
|
gens erat imperator. itaque nemini erat iis temporibus dubium, si
|
3.1
|
affuisset, illam Atheniensis calamitatem accepturos non fuisse.
|
|
Rebus autem afflictis, cum patriam obsideri audisset, non quaesiuit,
|
2.1.1
|
ubi ipse tuto uiueret, sed unde praesidio posset esse ciuibus suis. itaque
|
|
contulit se ad Pharnabazum, satrapem Ioniae et Lydiae eundemque
|
|
generum regis et propinquum: apud quem ut multum gratia ualeret,
|
|
multo labore multisque effecit periculis. nam cum Lacedaemonii Athe-
|
2.1
|
niensibus deuictis in societate non manerent, quam cum Artaxerxe
|
|
fecerant, Agesilaumque bellatum misissent in Asiam, maxime impulsi
|
|
a Tissapherne, qui ex intimis regis ab amicitia eius defecerat et cum
|
|
Lacedaemoniis coierat societatem, hunc aduersus Pharnabazus habi-
|
5
|
tus est imperator, re quidem uera exercitui praefuit Conon eiusque
|
|
omnia arbitrio gesta sunt. hic multum ducem summum Agesilaum
|
3.1
|
impediuit saepeque eius consiliis obstitit, neque uero non fuit aper-
|
|
tum, si ille non fuisset, Agesilaum Asiam Tauro tenus regi fuisse erep-
|
|
turum. qui posteaquam domum a suis ciuibus reuocatus est, quod Boe-
|
4.1
|
otii et Athenienses Lacedaemoniis bellum indixerant, Conon nihilo
|
|
setius apud praefectos regis uersabatur iisque omnibus magno erat usui.
|
|
Defecerat a rege Tissaphernes, neque id tam Artaxerxi quam ceteris
|
3.1.1
|
erat apertum: multis enim magnisque meritis apud regem, etiam cum
|
|
in officio non maneret, ualebat. neque id erat mirandum, si non facile
|
|
ad credendum adducebatur, reminiscens eius se opera Cyrum fratrem
|
|
superasse. huius accusandi gratia Conon a Pharnabazo ad regem mis-
|
2.1
|
sus posteaquam uenit, primum ex more Persarum ad chiliarchum, qui
|
|
secundum gradum imperii tenebat, Tithraustem accessit seque osten-
|
|
dit cum rege colloqui uelle. huic ille 'nulla' inquit 'mora est, sed tu
|
3.1
|
delibera, utrum colloqui malis an per litteras agere quae cogitas.
|
|
necesse est enim, si in conspectum ueneris, uenerari te regem (quod
|
|
προσκύνησιν illi uocant). nemo enim sine hoc admittitur. hoc si tibi
|
|
grave est, per me nihilo setius editis mandatis conficies quod studes.'
|
5
|
tum Conon 'mihi uero' inquit 'non est graue quemuis honorem habere
|
4.1
|
regi, sed uereor ne ciuitati meae sit opprobrio, si, cum ex ea sim pro-
|
|
fectus, quae ceteris gentibus imperare consuerit, potius barbarorum
|
|
quam illius more fungar.' itaque huic quae uolebat scripta tradidit.
|
|
Quibus cognitis rex tantum auctoritate eius motus est, ut et Tissa-
|
4.1.1
|
phernem hostem iudicarit et Lacedaemonios bello persequi iusserit
|
|
et ei permiserit quem uellet eligere ad dispensandam pecuniam. id
|
|
arbitrium Conon negauit sui esse consilii, sed ipsius, qui optime suos
|
|
nosse deberet, sed se suadere Pharnabazo id negotii daret. hinc magnis
|
2.1
|
muneribus donatus ad mare est missus, ut Cypriis et Phoenicibus
|
|
ceterisque maritimis ciuitatibus nauis longas imperaret classemque,
|
|
qua proxima aestate mare tueri posset, compararet, dato adiutore
|
|
Pharnabazo, sicut ipse uoluerat. id ut Lacedaemoniis est nuntiatum,
|
3.1
|
non sine cura rem administrant, quod maius bellum imminere arbi-
|
|
trabantur, quam si cum barbaro solum contenderent. nam ducem
|
|
fortem, prudentem regis opibus praefuturum ac secum dimicaturum
|
|
uidebant, quem neque consilio neque copiis superare possent. hac
|
4.1
|
mente magnam contrahunt classem: proficiscuntur Pisandro duce.
|
|
hos Conon apud Cnidum adortus magno proelio fugat, multas nauis
|
|
capit, complures deprimit. qua uictoria non solum Athenae, sed etiam
|
|
cuncta Graecia, quae sub Lacedaemoniorum fuerat imperio, liberata
|
5
|
est. Conon cum parte nauium in patriam uenit, muros dirutos a Ly-
|
5.1
|
sandro utrosque, et Piraei et Athenarum, reficiendos curat pecuniae-
|
|
que quinquaginta talenta, quae a Pharnabazo acceperat, ciuibus suis
|
|
donat.
|
|
Accidit huic, quod ceteris mortalibus, ut inconsideratior in secunda
|
5.1.1
|
quam in aduersa esset fortuna. nam classe Peloponnesiorum deuicta,
|
|
cum ultum se iniurias patriae putaret, plura concupiuit quam efficere
|
|
potuit. neque tamen ea non pia et probanda fuerunt, quod potius
|
2.1
|
patriae opes augeri quam regis maluit. nam cum magnam auctori-
|
|
tatem sibi pugna illa nauali, quam apud Cnidum fecerat, constituis-
|
|
set non solum inter barbaros, sed etiam omnes Graeciae ciuitates, clam
|
|
dare operam coepit, ut Ioniam et Aeoliam restitueret Atheniensibus.
|
5
|
id cum minus diligenter esset celatum, Tiribazus, qui Sardibus prae-
|
3.1
|
erat, Cononem euocauit, simulans ad regem eum se mittere uelle
|
|
magna de re. huius nuntio parens cum uenisset, in uincla coniectus
|
|
est, in quibus aliquamdiu fuit. inde nonnulli eum ad regem abductum
|
4.1
|
ibique eum periisse scriptum reliquerunt. contra ea Dinon historicus,
|
|
cui nos plurimum de Persicis rebus credimus, effugisse scripsit: illud
|
|
addubitat, utrum Tiribazo sciente an imprudente sit factum.
|
|