| XIII | |
| Tu, quod saepe soles, nostro laetabere casu, | 1.13.1 |
| Galle, quod abrepto solus amore vacem. | |
| at non ipse tuas imitabor, perfide, voces: | |
| fallere te numquam, Galle, puella velit. | |
| dum tibi deceptis augetur fama puellis, | 5 |
| certus et in nullo quaeris amore moram, | |
| perditus in quadam tardis pallescere curis | |
| incipis, et primo lapsus abire gradu. | |
| haec erit illarum contempti poena doloris: | |
| multarum miseras exiget una vices. | 10 |
| haec tibi vulgaris istos compescet amores, | |
| nec nova quaerendo semper amicus eris. | |
| haec non sum rumore malo, non augure doctus; | |
| vidi ego: me quaeso teste negare potes? | |
| vidi ego te toto vinctum languescere collo | 15 |
| et flere iniectis, Galle, diu manibus, | |
| et cupere optatis animam deponere labris, | |
| et quae deinde meus celat, amice, pudor. | |
| non ego complexus potui diducere vestros: | |
| tantus erat demens inter utrosque furor. | 20 |
| non sic Haemonio Salmonida mixtus Enipeo | |
| Taenarius facili pressit amore deus, | |
| nec sic caelestem flagrans amor Herculis Heben | |
| sensit ab Oetaeis gaudia prima rogis. | |
| una dies omnis potuit praecurrere amantes: | 25 |
| nam tibi non tepidas subdidit illa faces, | |
| nec tibi praeteritos passast succedere fastus, | |
| nec sinet: addictum te tuus ardor aget. | |
| nec mirum, cum sit Iove dignae proxima Ledae | |
| et Ledae partu gratior, una tribus; | 30 |
| illa sit Inachiis et blandior heroinis, | |
| illa suis verbis cogat amare Iovem. | |
| tu vero quoniam semel es periturus amore, | |
| utere: non alio limine dignus eras. | |
| qui tibi sit felix, quoniam novus incidit, error; | 35 |
| et quotcumque voles, una sit ista tibi. |