| VII | |
| Nos uxor numquam, numquam seducet amica: | 2.7.1a(2.6.41) |
| semper amica mihi, semper et uxor eris. | 1b(2.6.42) |
| gauisa's certe sublatam, Cynthia, legem, | 1c |
| qua quondam edicta flêmus uterque diu, | 2 |
| ni nos divideret: quamvis diducere amantes | |
| non queat invitos Iuppiter ipse duos. | |
| 'at magnus Caesar.' sed magnus Caesar in armis: | 5 |
| devictae gentes nil in amore valent. | |
| nam citius paterer caput hoc discedere collo | |
| quam possem nuptae perdere more faces, | |
| aut ego transirem tua limina clausa maritus, | |
| respiciens udis prodita luminibus. | 10 |
| ah mea tum qualis caneret tibi tibia somnos, | |
| tibia funesta tristior illa tuba! | |
| unde mihi patriis natos praebere triumphis? | |
| nullus de nostro sanguine miles erit. | |
| quod si vera meae comitarem castra puellae, | 15 |
| non mihi sat magnus Castoris iret equus. | |
| hinc etenim tantum meruit mea gloria nomen, | |
| gloria ad hibernos lata Borysthenidas. | |
| tu mihi sola places: placeam tibi, Cynthia, solus: | |
| hic erit et patrio nomine pluris amor. | 20 |