| XXVII | |
| At vos incertam, mortales, funeris horam | 2.27.1 |
| quaeritis, et qua sit mors aditura via; | |
| quaeritis et caelo, Phoenicum inventa, sereno, | |
| quae sit stella homini commoda quaeque mala! | |
| seu pedibus Parthos sequimur seu classe Britannos, | 5 |
| et maris et terrae caeca pericla latent; | |
| rursus et obiectum fles tu caput esse tumultu, | |
| cum Mavors dubias miscet utrimque manus; | |
| praeterea domibus flammam metuisque ruinas, | |
| neu subeant labris pocula nigra tuis. | 10 |
| solus amans novit, quando periturus et a qua | |
| morte, neque hic Boreae flabra neque arma timet. | |
| iam licet et Stygia sedeat sub harundine remex, | |
| cernat et infernae tristia vela ratis: | |
| si modo clamantis revocaverit aura puellae, | 15 |
| concessum nulla lege redibit iter. |