LIBER TERTIUS
|
|
I
|
|
Callimachi Manes et Coi sacra Philitae,
|
3.1.1
|
in vestrum, quaeso, me sinite ire nemus.
|
|
primus ego ingredior puro de fonte sacerdos
|
|
Itala per Graios orgia ferre choros.
|
|
dicite, quo pariter carmen tenuastis in antro
|
5
|
quove pede ingressi? quamve bibistis aquam?
|
|
ah valeat, Phoebum quicumque moratur in armis!
|
|
exactus tenui pumice versus eat,
|
|
quo me Fama levat terra sublimis, et a me
|
|
nata coronatis Musa triumphat equis,
|
10
|
et mecum in curru parvi vectantur Amores,
|
|
scriptorumque meas turba secuta rotas.
|
|
quid frustra immissis mecum certatis habenis?
|
|
non datur ad Musas currere lata via.
|
|
multi, Roma, tuas laudes annalibus addent,
|
15
|
qui finem imperii Bactra futura canent.
|
|
sed, quod pace legas, opus hoc de monte Sororum
|
|
detulit intacta pagina nostra via.
|
|
mollia, Pegasides, date vestro serta poetae:
|
|
non faciet capiti dura corona meo.
|
20
|
at mihi quod vivo detraxerit invida turba,
|
|
post obitum duplici faenore reddet Honos;
|
|
omnia post obitum fingit maiora vetustas:
|
|
maius ab exsequiis nomen in ora venit.
|
|
nam quis equo pulsas abiegno nosceret arces,
|
25
|
fluminaque Haemonio comminus isse viro,
|
|
Idaeum Simoenta Iovis cum prole Scamandro,
|
|
Hectora per campos ter maculasse rotas?
|
|
Deiphobumque Helenumque et Pulydamantis in armis
|
|
qualemcumque Parim vix sua nosset humus.
|
30
|
exiguo sermone fores nunc, Ilion, et tu
|
|
Troia bis Oetaei numine capta dei.
|
|
nec non ille tui casus memorator Homerus
|
|
posteritate suum crescere sensit opus;
|
|
meque inter seros laudabit Roma nepotes:
|
35
|
illum post cineres auguror ipse diem.
|
|
ne mea contempto lapis indicet ossa sepulcro
|
|
provisumst Lycio vota probante deo.
|
|