VII
|
|
Ergo sollicitae tu causa, pecunia, vitae!
|
3.7.1
|
per te immaturum mortis adimus iter;
|
|
tu vitiis hominum crudelia pabula praebes;
|
|
semina curarum de capite orta tuo.
|
|
tu Paetum ad Pharios tendentem lintea portus
|
5
|
obruis insano terque quaterque mari.
|
|
nam dum te sequitur, primo miser excidit aevo
|
|
et nova longinquis piscibus esca natat.
|
|
quod si contentus patrio bove verteret agros,
|
43
|
verbaque duxisset pondus habere mea,
|
|
viveret ante suos dulcis conviva Penates,
|
45
|
pauper, at in terra nil nisi fleret opes.
|
|
noluit hoc Paetus, stridorem audire procellae
|
|
et duro teneras laedere fune manus,
|
|
sed thyio thalamo aut Oricia terebintho
|
|
effultum pluma versicolore caput.
|
50
|
hunc parvo ferri vidit nox improba ligno,
|
53
|
et miser invisam traxit hiatus aquam;
|
52
|
huic fluctus vivo radicitus abstulit ungues:
|
51
|
Paetus ut occideret, tot coiere mala.
|
54
|
flens tamen extremis dedit haec mandata querelis
|
55
|
cum moribunda niger clauderet ora liquor:
|
|
'di maris Aegaei quos sunt penes aequora, venti,
|
|
et quaecumque meum degravat unda caput,
|
|
quo rapitis miseros primae lanuginis annos?
|
|
attulimus longas in freta vestra comas.
|
60
|
ah miser alcyonum scopulis affligar acutis!
|
|
in me caeruleo fuscina sumpta deost.
|
|
at saltem Italiae regionibus evehat aestus:
|
|
hoc de me sat erit si modo matris erit.'
|
|
subtrahit haec fantem torta vertigine fluctus;
|
65
|
ultima quae Paeto voxque diesque fuit.
|
|
Paete, quid aetatem numeras? quid cara natanti
|
17
|
mater in ore tibist? non habet unda deos.
|
|
et mater non iusta piae dare debita terrae
|
9
|
nec pote cognatos inter humare rogos,
|
10
|
sed tua nunc volucres astant super ossa marinae,
|
|
nunc tibi pro tumulo Carpathium omne marest.
|
|
infelix Aquilo, raptae timor Orithyiae,
|
|
quae spolia ex illo tanta fuere tibi?
|
|
aut quidnam fracta gaudes, Neptune, carina?
|
15
|
portabat sanctos alveus ille viros.
|
|
o centum aequoreae Nereo genitore puellae,
|
67
|
et tu, materno tacta dolore, Theti;
|
|
vos decuit lasso supponere bracchia mento:
|
|
non poterat vestras ille gravare manus.
|
70
|
reddite corpus, aquae! positast in gurgite vita;
|
25
|
Paetum sponte tua, vilis harena, tegas;
|
|
et quotiens Paeti transibit nauta sepulcrum,
|
|
dicat 'et audaci tu timor esse potes.'
|
|
ite, rates curvate et leti texite causas:
|
|
ista per humanas mors venit acta manus.
|
30
|
terra parum fuerat fatis, adiecimus undas:
|
|
fortunae miseras auximus arte vias.
|
|
ancora te teneat, quem non tenuere penates?
|
|
quid meritum dicas, cui sua terra parumst?
|
|
ventorumst, quodcumque paras: haud ulla carina
|
35
|
consenuit, fallit portus et ipse fidem.
|
|
nam tibi nocturnis ad saxa ligata procellis
|
19
|
omnia detrito vincula fune cadunt.
|
20
|
sunt Agamemnonias testantia litora curas,
|
|
quae notat Argynni poena Athamantiadae.
|
|
[hoc iuvene amisso classem non solvit Atrides,
|
|
pro qua mactatast Iphigenia mora.]
|
|
natura insidians pontum substravit avaris:
|
37
|
ut tibi succedat, vix semel esse potest.
|
|
saxa triumphalis fregere Capherea puppes,
|
|
naufraga cum vasto Graecia tracta salost.
|
40
|
paulatim sociûm iacturam flevit Ulixes,
|
|
in mare cui soliti non valuere doli.
|
|
at tu, saeve Aquilo, numquam mea vela videbis:
|
71
|
ante fores dominae condar oportet iners.
|
|