| VIII | |
| Dulcis ad hesternas fuerat mihi rixa lucernas | 3.8.1 |
| vocis et insanae tot maledicta tuae. | |
| tu vero nostros audax invade capillos | 5 |
| et mea formosis unguibus ora nota, | |
| tu minitare oculos subiecta exurere flamma, | |
| fac mea rescisso pectora nuda sinu! | |
| cum furibunda mero mensam propellis et in me | 3 |
| proicis insana cymbia plena manu, | |
| nimirum veri dantur mihi signa caloris: | 9 |
| nam sine amore gravi femina nulla dolet. | 10 |
| quae mulier rabida iactat convicia lingua, | |
| haec Veneris magnae volvitur ante pedes. | |
| custodum grege seu circa se stipat euntem, | |
| seu sequitur medias, maenas ut icta, vias, | |
| seu timidam crebro dementia somnia terrent, | 15 |
| seu miseram in tabula picta puella movet, | |
| his ego tormentis animi sum verus haruspex, | |
| has didici certo saepe in amore notas. | |
| non est certa fides, quam non in iurgia vertas: | |
| hostibus eveniat lenta puella meis. | 20 |
| in morso aequales videant mea vulnera collo: | |
| me doceat livor mecum habuisse meam. | |
| aut in amore dolere volo aut audire dolentem, | |
| sive meas lacrimas sive videre tuas, | |
| tecta superciliis si quando verba remittis, | 25 |
| aut tua cum digitis scripta silenda notas. | |
| odi ego quos numquam pungunt suspiria somnos: | |
| semper in irata pallidus esse velim. | |
| dulcior ignis erat Paridi, cum Graia per arma | |
| Tynaridi poterat gaudia ferre suae: | 30 |
| dum vincunt Danai, dum restat barbarus Hector, | |
| ille Helenae in gremio maxima bella gerit. | |
| aut tecum aut pro te mihi cum rivalibus arma | |
| semper erunt: in te pax mihi nulla placet. | |
| gaude, quod nullast aeque formosa: doleres, | 35 |
| si qua foret: nunc sis iure superba licet. | |
| at tibi, qui nostro nexisti retia lecto, | |
| sit socer aeternum nec sine matre domus! | |
| cui nunc si qua datast furandae copia noctis, | |
| offensa illa mihi, non tibi amica, dedit. | 40 |