| XI | |
| Quid mirare, meam si versat femina vitam | 3.11.1 |
| et trahit addictum sub sua iura virum, | |
| criminaque ignavi capitis mihi turpia fingis, | |
| quod nequeam fracto rumpere vincla iugo? | |
| ventorum melius praesagit navita morem, | 5 |
| vulneribus didicit miles habere metum. | |
| ista ego praeterita iactavi verba iuventa: | |
| tu nunc exemplo disce timere meo. | |
| Colchis flagrantis adamantina sub iuga tauros | |
| egit et armigera proelia sevit humo, | 10 |
| custodisque feros clausit serpentis hiatus, | |
| iret ut Aesonias aurea lana domos. | |
| ausa ferox ab equo quondam oppugnare sagittis | |
| Maeotis Danaûm Penthesilea rates; | |
| aurea cui postquam nudavit cassida frontem, | 15 |
| vicit victorem candida forma virum. | |
| Omphale in tantum formae processit honorem, | |
| Lydia Gygaeo tincta puella lacu, | |
| ut, qui pacato statuisset in orbe columnas, | |
| tam dura traheret mollia pensa manu. | 20 |
| Persarum statuit Babylona Semiramis urbem, | |
| ut solidum cocto tolleret aggere opus, | |
| et duo in adversum mitti per moenia currus | |
| nec possent tacto stringere ab axe latus; | |
| duxit et Euphraten medium, quam condidit, arcis, | 25 |
| iussit et imperio subdere Bactra caput. | |
| nam quid ego heroas, quid raptem in crimina divos? | |
| Iuppiter infamat seque suamque domum. | |
| quid, modo quae nostris opprobria nexerit armis, | |
| et, famulos inter femina trita suos, | 30 |
| coniugii obsceni pretium Romana poposcit | |
| moenia et addictos in sua regna Patres? | |
| noxia Alexandria, dolis aptissima tellus, | |
| et totiens nostro Memphi cruenta malo, | |
| tris ubi Pompeio detraxit harena triumphos— | 35 |
| tollet nulla dies hanc tibi, Roma, notam. | |
| issent Phlegraeo melius tibi funera campo, | |
| vel tua si socero colla daturus eras. | |
| scilicet incesti meretrix regina Canopi, | |
| una Philippeo sanguine adusta nota, | 40 |
| ausa Iovi nostro latrantem opponere Anubim, | |
| et Tiberim Nili cogere ferre minas, | |
| Romanamque tubam crepitanti pellere sistro, | |
| baridos et contis rostra Liburna sequi, | |
| foedaque Tarpeio conopia tendere saxo, | 45 |
| iura dare et statuas inter et arma Mari! | |
| quid nunc Tarquinii fractas iuvat esse secures, | |
| nomine quem simili vita superba notat, | |
| si mulier patienda fuit? cane, Roma, triumphum | |
| et longum Augusto salva precare diem! | 50 |
| fugisti tamen in timidi vaga flumina Nili: | |
| accepere tuae Romula vincla manus. | |
| bracchia spectasti sacris admorsa colubris, | |
| et trahere occultum membra soporis iter. | |
| 'Non hoc, Roma, fui tanto tibi cive verenda!' | 55 |
| dixit et assiduo lingua sepulta mero. | |
| septem urbs alta iugis, toto quae praesidet orbi, | |
| <stat non humana deicienda manu.> | |
| haec di condiderunt, haec di quoque moenia servant: | 65 |
| vix timeat salvo Caesare Roma Iovem. | |
| nunc ubi Scipiadae classes, ubi signa Camilli, | |
| aut modo Pompeia, Bospore, capta manu? | |
| Hannibalis spolia et victi monumenta Syphacis, | 59 |
| et Pyrrhi ad nostros gloria fracta pedes? | 60 |
| Curtius expletis statuit monumenta lacunis, | |
| admisso Decius proelia rupit equo, | |
| Coclitis abscissos testatur semita pontes, | |
| est cui cognomen corvus habere dedit: | |
| Leucadius versas acies memorabit Apollo: | 69 |
| tanti operis bellum sustulit una dies. | 70 |
| at tu, sive petes portus seu, navita, linques, | |
| Caesaris in toto sis memor Ionio. |