| XIII | |
| Quaeritis, unde avidis nox sit pretiosa puellis, | 3.13.1 |
| et Venere exhaustae damna querantur opes. | |
| certa quidem tantis causa et manifesta ruinis: | |
| luxuriae nimium libera facta viast. | |
| Inda cavis aurum mittit formica metallis, | 5 |
| et venit e Rubro concha Erycina salo, | |
| et Tyros ostrinos praebet Cadmea colores, | |
| cinnamon et multi pistor odoris Arabs. | |
| haec etiam clausas expugnant arma pudicas | |
| quaeque gerunt fastus, Icarioti, tuos. | 10 |
| matrona incedit census induta nepotum | |
| et spolia opprobrii nostra per ora trahit. | |
| nullast poscendi, nullast reverentia dandi, | |
| aut si quast, pretio tollitur ipsa mora. | |
| felix Eois lex funeris una maritis, | 15 |
| quos Aurora suis rubra colorat equis! | |
| namque ubi mortifero iactast fax ultima lecto, | |
| uxorum fusis stat pia turba comis, | |
| et certamen habent leti, quae viva sequatur | |
| coniugium: pudor est non licuisse mori. | 20 |
| ardent victrices et flammae pectora praebent, | |
| imponuntque suis ora perusta viris. | |
| hoc genus infidum nuptarum, hic nulla puella | |
| nec fida Euadne nec pia Penelope. | |
| felix agrestum quondam pacata iuventus, | 25 |
| divitiae quorum messis et arbor erant! | |
| illis munus erat decussa Cydonia ramo, | |
| et dare puniceis plena canistra rubis, | |
| nunc violas tondere manu, nunc mixta referre | |
| lilia vimineos lucida per calathos, | 30 |
| et portare suis vestitas frondibus uvas | |
| aut variam plumae versicoloris avem. | |
| his tum blanditiis furtiva per antra puellae | |
| oscula silvicolis empta dedere viris. | |
| hinnulei pellis stratos operibat amantes, | 35 |
| altaque nativo creverat herba toro, | |
| pinus et incumbens laetas circumdabat umbras; | |
| nec fuerat nudas poena videre deas. | |
| corniger Arcadii vacuam pastoris in aulam | |
| dux aries saturas ipse reduxit oves; | 40 |
| dique deaeque omnes, quibus est tutela per agros, | |
| praebebant vestri verba benigna foci: | |
| 'et leporem, quicumque venis, venaberis, hospes, | |
| et si forte meo tramite quaeris avem: | |
| et me Pana tibi comitem de rupe vocato, | 45 |
| sive petes calamo praemia, sive cane.' | |
| at nunc desertis cessant sacraria lucis: | |
| aurum omnes victa iam pietate colunt. | |
| auro pulsa fides, auro venalia iura, | |
| aurum lex sequitur, mox sine lege pudor. | 50 |
| torrida sacrilegum testantur limina Brennum, | |
| dum petit intonsi Pythia regna dei: | |
| at mox laurigero concussus vertice diras | |
| Gallica Parnasus sparsit in arma nives. | |
| te scelus accepto Thracis Polymestoris auro | 55 |
| nutrit in hospitio non, Polydore, pio. | |
| tu quoque ut auratos gereres, Eriphyla, lacertos, | |
| delapsis nusquamst Amphiaraüs equis. | |
| proloquar (atque utinam patriae sim verus haruspex!): | |
| frangitur ipsa suis Roma superba bonis. | 60 |
| certa loquor, sed nulla fides; neque vilia quondam | |
| verax Pergameis maenas habenda mali: | |
| sola Parim Phrygiae fatum componere, sola | |
| fallacem Troiae serpere dixit equum. | |
| ille furor patriae fuit utilis, ille parenti: | 65 |
| expertast veros irrita lingua deos. |