| XXIV, XXV | |
| Falsast ista tuae, mulier, fiducia formae, | 3.24(24+25).1 |
| olim oculis nimium facta superba meis. | |
| noster amor talis tribuit tibi, Cynthia, laudes: | |
| versibus insignem te pudet esse meis. | |
| mixtam te varia laudavi saepe figura, | 5 |
| ut, quod non esses, esse putaret amor; | |
| et color est totiens roseo collatus Eoo, | |
| cum tibi quaesitus candor in ore foret: | |
| quod mihi non patrii poterant avertere amici, | |
| eluere aut vasto Thessala saga mari, | 10 |
| hoc ego—non ferro, non igne coactus, at ipsa | |
| naufragus Aegaea (vera fatebor) aqua. | |
| correptus saevo Veneris torrebar aeno; | |
| vinctus eram versas in mea terga manus. | |
| ecce coronatae portum tetigere carinae, | 15 |
| traiectae Syrtes, ancora iacta mihist. | |
| nunc demum vasto fessi resipiscimus aestu, | |
| vulneraque ad sanum nunc coiere mea. | |
| Mens Bona, si qua dea's, tua me in sacraria dono! | |
| exciderunt surdo tot mea vota Iovi. | 20 |