IB
|
|
Quo ruis imprudens? fuge discere fata, Properti!
|
4.1b.71
|
non sunt a dextro condita fila colo.
|
|
accersis lacrimas: aversus cantat Apollo:
|
|
poscis ab invita verba pigenda lyra.
|
|
certa feram certis auctoribus, aut ego vates
|
75
|
nescius aerata signa movere pila,
|
|
felicisque Iovis stellas Martisque rapacis
|
83
|
et grave Saturni sidus in omne caput.
|
|
me creat Archytae suboles Babylonius Horops
|
77
|
Horon, et a proavo ducta Conone domus.
|
|
di mihi sunt testes non degenerasse propinquos,
|
|
inque meis libris nil prius esse fide.
|
80
|
nunc pretium fecere deos et fallimus auro
|
|
(Iuppiter!) obliquae signa iterata rotae.
|
|
dixi ego, cum geminos produceret Arria natos
|
89
|
(illa dabat natis arma vetante deo),
|
90
|
non posse ad patrios sua pila referre Penates:
|
|
nempe meam firmant nunc duo busta fidem.
|
|
quippe Lupercus, equi dum saucia protegit ora,
|
|
heu sibi prolapso non bene cavit equum;
|
|
Gallus at in castris, dum credita signa tuetur,
|
95
|
concidit ante aquilae rostra cruenta suae:
|
|
fatales pueri, duo funera matris avarae!
|
|
vera, sed invito, contigit ista fides.
|
|
idem ego, cum Cinarae traheret Lucina dolores,
|
|
et facerent uteri pondera lenta moram,
|
100
|
'Iunonis facito votum impetrabile' dixi:
|
|
illa parit: libris est data palma meis!
|
|
quid moneant Pisces animosaque signa Leonis,
|
85
|
lotus et Hesperia quid Capricornus aqua,
|
|
hoc neque harenosum Libyci Iovis explicat antrum,
|
103
|
aut sibi commissos fibra locuta deos,
|
|
aut si quis motas cornicis senserit alas,
|
105
|
umbrave quae magicis mortua prodit aquis:
|
|
aspicienda viast caeli verusque per astra
|
|
trames, et ab zonis quinque petenda fides.
|
|
exemplum grave erit Calchas: namque Aulide solvit
|
|
ille bene haerentis ad pia saxa rates;
|
110
|
idem Agamemnoniae ferrum cervice puellae
|
|
tinxit, et Atrides vela cruenta dedit;
|
|
nec rediere tamen Danai: tu, diruta, fletum
|
|
supprime et Euboicos respice, Troia, sinus!
|
|
Nauplius ultores sub noctem porrigit ignes,
|
115
|
et natat exuviis Graecia pressa suis.
|
|
victor Oiliade, rape nunc et dilige vatem,
|
|
quam vetat avelli veste Minerva sua!
|
|
hactenus historiae: nunc ad tua devehar astra;
|
|
incipe tu lacrimis aequus adesse novis.
|
120
|
Umbria te notis antiqua Penatibus edit—
|
|
mentior? an patriae tangitur ora tuae?—
|
|
qua nebulosa cavo rorat Mevania campo,
|
|
et lacus aestivis non tepet Umber aquis,
|
|
scandentisque Asis consurgit vertice murus,
|
125
|
murus ab ingenio notior ille tuo.
|
|
ossaque legisti non illa aetate legenda
|
|
patris et in tenuis cogeris ipse lares:
|
|
nam tua cum multi versarent rura iuvenci,
|
|
abstulit excultas pertica tristis opes.
|
130
|
mox ubi bulla rudi dimissast aurea collo,
|
|
matris et ante deos libera sumpta toga,
|
|
tum tibi pauca suo de carmine dictat Apollo
|
|
et vetat insano verba tonare foro.
|
|
at tu finge elegos, pellax opus (haec tua castra!),
|
135
|
scribat ut exemplo cetera turba tuo.
|
|
militiam Veneris blandis patiere sub armis,
|
|
et Veneris pueris utilis hostis eris.
|
|
nam tibi victricis quascumque labore parasti,
|
|
eludet palmas una puella tuas:
|
140
|
illius arbitrio noctem lucemque videbis;
|
143
|
gutta quoque ex oculis non nisi iussa cadet.
|
|
et bene cum fixum mento decusseris uncum,
|
141
|
nil erit hoc: rostro te premet ansa tuo.
|
|
nec mille excubiae nec te signata iuvabunt
|
145
|
limina: persuasae fallere rima sat est.
|
|
nunc tua vel mediis puppis luctetur in undis,
|
|
vel licet armatis hostis inermis eas,
|
|
vel tremefacta cavum tellus diducat hiatum:
|
|
octipedis Cancri terga sinistra time!
|
150
|