IB
Quo ruis imprudens? fuge discere fata, Properti! 4.1b.71
  non sunt a dextro condita fila colo.
accersis lacrimas: aversus cantat Apollo:
  poscis ab invita verba pigenda lyra.
certa feram certis auctoribus, aut ego vates 75
  nescius aerata signa movere pila,
felicisque Iovis stellas Martisque rapacis 83
  et grave Saturni sidus in omne caput.
me creat Archytae suboles Babylonius Horops 77
  Horon, et a proavo ducta Conone domus.
di mihi sunt testes non degenerasse propinquos,
  inque meis libris nil prius esse fide. 80
nunc pretium fecere deos et fallimus auro
  (Iuppiter!) obliquae signa iterata rotae.
dixi ego, cum geminos produceret Arria natos 89
  (illa dabat natis arma vetante deo), 90
non posse ad patrios sua pila referre Penates:
  nempe meam firmant nunc duo busta fidem.
quippe Lupercus, equi dum saucia protegit ora,
  heu sibi prolapso non bene cavit equum;
Gallus at in castris, dum credita signa tuetur, 95
  concidit ante aquilae rostra cruenta suae:
fatales pueri, duo funera matris avarae!
  vera, sed invito, contigit ista fides.
idem ego, cum Cinarae traheret Lucina dolores,
  et facerent uteri pondera lenta moram, 100
'Iunonis facito votum impetrabile' dixi:
  illa parit: libris est data palma meis!
quid moneant Pisces animosaque signa Leonis, 85
  lotus et Hesperia quid Capricornus aqua,
hoc neque harenosum Libyci Iovis explicat antrum, 103
  aut sibi commissos fibra locuta deos,
aut si quis motas cornicis senserit alas, 105
  umbrave quae magicis mortua prodit aquis:
aspicienda viast caeli verusque per astra
  trames, et ab zonis quinque petenda fides.
exemplum grave erit Calchas: namque Aulide solvit
  ille bene haerentis ad pia saxa rates; 110
idem Agamemnoniae ferrum cervice puellae
  tinxit, et Atrides vela cruenta dedit;
nec rediere tamen Danai: tu, diruta, fletum
  supprime et Euboicos respice, Troia, sinus!
Nauplius ultores sub noctem porrigit ignes, 115
  et natat exuviis Graecia pressa suis.
victor Oiliade, rape nunc et dilige vatem,
  quam vetat avelli veste Minerva sua!
hactenus historiae: nunc ad tua devehar astra;
  incipe tu lacrimis aequus adesse novis. 120
Umbria te notis antiqua Penatibus edit—
  mentior? an patriae tangitur ora tuae?—
qua nebulosa cavo rorat Mevania campo,
  et lacus aestivis non tepet Umber aquis,
scandentisque Asis consurgit vertice murus, 125
  murus ab ingenio notior ille tuo.
ossaque legisti non illa aetate legenda
  patris et in tenuis cogeris ipse lares:
nam tua cum multi versarent rura iuvenci,
  abstulit excultas pertica tristis opes. 130
mox ubi bulla rudi dimissast aurea collo,
  matris et ante deos libera sumpta toga,
tum tibi pauca suo de carmine dictat Apollo
  et vetat insano verba tonare foro.
at tu finge elegos, pellax opus (haec tua castra!), 135
  scribat ut exemplo cetera turba tuo.
militiam Veneris blandis patiere sub armis,
  et Veneris pueris utilis hostis eris.
nam tibi victricis quascumque labore parasti,
  eludet palmas una puella tuas: 140
illius arbitrio noctem lucemque videbis; 143
  gutta quoque ex oculis non nisi iussa cadet.
et bene cum fixum mento decusseris uncum, 141
  nil erit hoc: rostro te premet ansa tuo.
nec mille excubiae nec te signata iuvabunt 145
  limina: persuasae fallere rima sat est.
nunc tua vel mediis puppis luctetur in undis,
  vel licet armatis hostis inermis eas,
vel tremefacta cavum tellus diducat hiatum:
  octipedis Cancri terga sinistra time! 150