II
|
|
Qui mirare meas tot in uno corpore formas,
|
4.2.1
|
accipe Vertumni signa fatente deo.
|
|
Tuscus ego et Tuscis orior, nec paenitet inter
|
|
proelis Volsinios deseruisse focos,
|
|
tempore quo sociis venit Lycomedius armis
|
51
|
quoque Sabina feri contudit arma Tati.
|
|
vidi ego labentis acies et tela caduca,
|
|
atque hostes turpi terga dedisse fugae.
|
|
et tu, Roma, meis tribuisti praemia Tuscis,
|
49
|
unde hodie Vicus nomina Tuscus habet.
|
50
|
sed facias, divûm Sator, ut Romana per aevum
|
55
|
transeat ante meos turba togata pedes.
|
|
haec me turba iuvat, nec templo laetor eburno:
|
5
|
Romanum satis est posse videre Forum.
|
|
hac quondam Tiberinus iter faciebat, et aiunt
|
|
remorum auditos per vada pulsa sonos:
|
|
at postquam ille suis tantum concessit alumnis,
|
|
Vertamnus verso dicor ab amne deus.
|
10
|
seu, quia vertentis fructum praecerpimus anni,
|
|
Vertanni rursus creditur esse sacrum.
|
|
mendax fama, vaces: alius mihi nominis index:
|
19
|
de se narranti tu modo crede deo.
|
20
|
opportuna meast cunctis natura figuris:
|
|
in quamcumque voles verte, decorus ero.
|
|
indue me Cois, fiam non dura puella:
|
|
meque virum sumpta quis neget esse toga?
|
|
da falcem et torto frontem mihi comprime faeno:
|
25
|
iurabis nostra gramina secta manu.
|
|
arma tuli quondam et, memini, laudabar in illis:
|
|
corbis in imposito pondere messor eram.
|
|
sobrius ad lites: at cumst imposta corona,
|
|
clamabis capiti vina subisse meo.
|
30
|
cinge caput mitra, speciem furabor Iacchi;
|
|
furabor Phoebi, si modo plectra dabis.
|
|
est etiam aurigae species cum verbere et eius
|
35
|
traicit alterno qui leve corpus equo.
|
|
cassibus impositis venor: sed harundine sumpta
|
33
|
fautor plumoso sum deus aucupio.
|
|
sub petaso pisces calamo praedabor, et ibo
|
37
|
mundus demissis institor in tunicis.
|
|
pastor me ad baculum possum curvare vel idem
|
|
sirpiculis medio pulvere ferre rosam.
|
40
|
nam quid ego adiciam, de quo mihi maxima famast,
|
|
hortorum in manibus dona probata meis?
|
|
prima mihi variat liventibus uva racemis,
|
13
|
et coma lactenti spicea fruge tumet;
|
|
hic dulcis cerasos, hic autumnalia pruna
|
15
|
cernis et aestivo mora rubere die;
|
|
insitor hic solvit pomosa vota corona,
|
|
cum pirus invito stipite mala tulit.
|
|
caeruleus cucumis tumidoque cucurbita ventre
|
43
|
me notat et iunco brassica vincta levi;
|
|
nec flos ullus hiat pratis, quin ille decenter
|
45
|
impositus fronti langueat ante meae.
|
|
at mihi, quod formas unus vertebar in omnis,
|
|
nomen ab eventu patria lingua dedit.
|
|
sex superant versus: te, qui ad vadimonia curris,
|
57
|
non moror: haec spatiis ultima creta meis.
|
|
stipes acernus eram, properanti falce dolatus,
|
|
ante numam grata pauper in urbe deus.
|
60
|
at tibi, mamurri, formae caelator aenae,
|
|
tellus artificis ne terat osca manus,
|
|
qui me tot docilem potuisti fundere in usus.
|
|
unum opus est, operi non datur unus honos.
|
|