| IV | |
| Tarpeium scelus et Tarpeiae turpe sepulcrum | 4.4.1 |
| fabor et antiqui limina capta Iovis. | |
| quid tum Roma fuit, tubicen vicina Curetis | 9 |
| cum quateret lento murmure saxa Iovis? | 10 |
| murus erant montes; ubi nunc est Curia saepta, | 13 |
| bellicus ex illo fonte bibebat equus, | |
| atque ubi nunc terris dicuntur iura subactis, | 11 |
| stabant Romano pila Sabina Foro. | |
| lucus erat felix hederoso conditus antro, | 3 |
| multaque nativis obstrepit arbor aquis, | |
| Silvani ramosa domus, quo dulcis ab aestu | 5 |
| fistula poturas ire iubebat oves. | |
| hunc Tatius contra vallo praecingit acerno | |
| fidaque suggesta castra coronat humo. | |
| hinc Tarpeia deae laticem libavit: at illi | 15 |
| urgebat medium fictilis urna caput. | |
| vidit harenosis Tatium proludere campis | 19 |
| pictaque per flavas arma levare iubas: | 20 |
| obstipuit regis facie et regalibus armis, | |
| interque oblitas excidit urna manus. | |
| saepe illa immeritae causatast omina lunae, | |
| et sibi tingendas dixit in amne comas: | |
| saepe tulit blandis argentea lilia Nymphis, | 25 |
| Romula ne faciem laederet hasta Tati: | |
| dumque subit primo Capitolia nubila fumo, | |
| rettulit hirsutis bracchia secta rubis, | |
| et Tarpeia sua residens ita flevit ab arce | |
| vulnera vicino non patienda Iovi: | 30 |
| 'ignes castrorum et Tatiae praetoria turmae | |
| et formosa oculis arma Sabina meis, | |
| o utinam ad vestros sedeam captiva Penates, | |
| dum captiva mei conspicer ora Tati! | |
| Romani montes, et montibus addita Roma, | 35 |
| et valeat probro Vesta pudenda meo! | |
| ille equus, ille meos in castra reponet amores, | |
| cui Tatius dextras collocat ipse iubas! | |
| quid mirum patrios Scyllam secuisse capillos, | |
| candidaque in saevos inguina versa canes? | 40 |
| prodita quid mirum fraterni cornua monstri, | |
| cum patuit lecto stamine torta via? | |
| quantum ego sum Ausoniis crimen factura puellis, | |
| improba virgineo lecta ministra foco! | |
| Pallados exstinctos si quis mirabitur ignes, | 45 |
| ignoscat: lacrimis spargitur ara meis. | |
| cras, ut rumor ait, tota pigrabitur urbe: | |
| tum cape spinosi rorida terga iugi. | |
| lubrica tota viast et perfida: quippe latentis | |
| fallaci celat limite caespes aquas. | 50 |
| o utinam magicae nossem cantamina Musae! | |
| haec quoque formoso lingua tulisset opem. | |
| te toga picta decet, non quem sine matris honore | |
| nutrit inhumanae dura papilla lupae. | |
| sic, hospes, spatiorne tua regina sub aula? | 55 |
| dos tibi non humilis prodita Roma venit. | |
| si minus, at raptae ne sint impune Sabinae, | |
| me rape et alterna lege repende vices! | |
| commissas acies ego possum solvere nupta: | |
| vos medium palla foedus inite mea. | 60 |
| adde, Hymenaee, modos; tubicen, fera murmura conde: | |
| credite, vestra meus molliet arma torus. | |
| et iam quarta canit venturam bucina lucem, | |
| ipsaque in Oceanum sidera lassa cadunt. | |
| experiar somnum, de te mihi somnia quaeram: | 65 |
| fac venias oculis umbra benigna meis.' | |
| dixit, et incerto permisit bracchia somno, | |
| nescia se furiis accubuisse novis. | |
| nam Venus, Iliacae felix tutela favillae, | |
| culpam alit et plures condit in ossa faces: | 70 |
| illa furit, qualis celerem prope Thermodonta | |
| Strymonis abscisso pectus aperta sinu. | |
| urbi festus erat (dixere Parilia patres), | |
| hic primus coepit moenibus esse dies, | |
| annua pastorum convivia, lusus in urbe, | 75 |
| cum pagana madent fercula divitiis, | |
| cumque super raros faeni flammantis acervos | |
| traicit immundos ebria turba pedes. | |
| Romulus excubias decrevit in otia solvi | |
| atque intermissa castra silere tuba. | 80 |
| hoc Tarpeia suum tempus rata convenit hostem: | |
| pacta ligat, pactis ipsa futura comes. | |
| omnia praebebant somnos: sed Iuppiter unus | 85 |
| decrevit poenis invigilare suis. | |
| mons erat ascensus, dapibus festoque remissus: | 83 |
| nec mora, vocalis occupat ense canes. | |
| prodiderat portaeque fidem patriamque iacentem, | 87 |
| nubendique petit, quem velit ipse, diem. | |
| at Tatius (neque enim sceleri dedit hostis honorem) | |
| 'nube' ait 'et regni scande cubile mei!' | 90 |
| dixit, et ingestis comitum super obruit armis. | |
| haec, virgo, officiis dos erat apta tuis. | |
| nec satis una malae potuit mors esse puellae, | 17 |
| quae voluit flammas fallere, Vesta, tuas. | |
| a duce Tarpeium mons est cognomen adeptus: | 93 |
| o vigil, iniustae praemia sortis habes. |