V
|
|
Terra tuum spinis obducat, lena, sepulcrum,
|
4.5.1
|
et tua, quod non vis, sentiat umbra sitim;
|
|
nec sedeant cineri Manes, et Cerberus ultor
|
|
turpia ieiuno terreat ossa sono!
|
|
docta vel Hippolytum Veneri mollire negantem,
|
5
|
concordique toro pessima semper avis,
|
|
Penelopen quoque neglecto rumore mariti
|
|
nubere lascivo cogeret Antinoo.
|
|
illa velit, poterit magnes non ducere ferrum,
|
|
et volucris nidis esse noverca suis.
|
10
|
quippe et, Collinas ad fossam moverit herbas,
|
|
stantia currenti diluerentur aqua:
|
|
audax cantatae leges imponere lunae
|
|
et sua nocturno fallere terga lupo,
|
|
posset ut intentos astu caecare maritos,
|
15
|
cornicum immeritas eruit ungue genas;
|
|
consuluitque striges nostro de sanguine, et in me
|
|
hippomanes fetae semina legit equae.
|
|
exercebat opus tenebris, ceu blatta papyron
|
|
suffossamque forat sedula talpa viam:
|
20
|
'chrysolithus si te Eoa iuvat aurea ripa,
|
|
et quae sub Tyria concha superbit aqua,
|
|
Eurypylisve placet Coae textura Minervae,
|
|
sectaque ab Attalicis putria signa toris,
|
|
seu quae palmiferae mittunt venalia Thebae,
|
25
|
murreaque in Parthis pocula cocta focis:
|
|
sperne fidem, provolve deos, mendacia vincant,
|
|
frange et damnosae iura pudicitiae!
|
|
in mores te verte viri: si cantica iactat,
|
45
|
i comes et voces ebria iunge tuas.
|
|
si tibi forte comas vexaverit, utilis ira:
|
31
|
post modo mercata pace premendus erit.
|
|
denique ubi amplexu Venerem promiseris empto,
|
|
fac simules puros Isidos esse dies.
|
|
ingerat Apriles Hyale tibi, tundat Omichle
|
35
|
natalem Maiis Idibus esse tuum.
|
|
supplex ille sedet: posita tu scribe cathedra
|
|
quidlibet: has artes si pavet ille, tenes!
|
|
semper habe morsus circa tua colla recentis,
|
|
dentibus alterius quos putet esse datos.
|
40
|
nec te Medeae delectent probra sequacis
|
|
(nempe tulit fastus ausa rogare prior),
|
|
sed potius mundi Thais pretiosa Menandri,
|
|
cum ferit astutos comica moecha Getas.
|
|
et simulare virum pretium facit: utere causis!
|
29
|
maior dilata nocte recurret amor.
|
30
|
ianitor ad dantis vigilet: si pulsat inanis,
|
47
|
surdus in obductam somniet usque seram.
|
|
nec tibi displiceat miles non factus amori,
|
|
nauta nec attrita si ferat aera manu,
|
50
|
aut quorum titulus per barbara colla pependit,
|
|
cretati medio cum saluere foro.
|
|
aurum spectato, non quae manus afferat aurum!
|
|
versibus auditis quid nisi verba feres?
|
|
qui versus, Coae dederit nec munera vestis,
|
57
|
istius tibi sit surda sine aere lyra.
|
|
dum vernat sanguis, dum rugis integer annus,
|
|
utere, ne quid cras libet ab ore dies!
|
60
|
vidi ego odorati victura rosaria Paesti
|
|
sub matutino cocta iacere Noto.'
|
|
his animum nostrae dum versat Acanthis amicae,
|
|
per tenuem ossa mihi sunt numerata cutem.
|
|
sed cape torquatae, Venus o regina, columbae
|
65
|
ob meritum ante tuos guttura secta focos.
|
|
vidi ego rugoso tussim concrescere collo,
|
|
sputaque per dentes ire cruenta cavos,
|
|
atque animam in tegetes putrem exspirare paternas:
|
|
horruit algenti pergula curva foco.
|
70
|
exsequiae fuerunt rari furtiva capilli
|
|
vincula et immundo pallida mitra situ,
|
|
et canis, in nostros nimis experrecta dolores,
|
|
cum fallenda meo pollice clatra forent.
|
|
sit tumulus lenae curto vetus amphora collo:
|
75
|
urgeat hunc supra vis, caprifice, tua.
|
|
quisquis amas, scabris hoc bustum caedite saxis,
|
|
mixtaque cum saxis addite verba mala!
|
|