Sed in ea coniuratione fuit Q. Curius, natus haud ob- 23.1.1
scuro loco, flagitiis atque facinoribus coopertus, quem
censores senatu probri gratia moverant. huic homini non 2.1
minor vanitas inerat quam audacia: neque reticere quae
audierat, neque suamet ipse scelera occultare, prorsus
neque dicere neque facere quicquam pensi habebat. erat 3.1
ei cum Fulvia, muliere nobili, stupri vetus consuetudo.
quoi cum minus gratus esset, quia inopia minus largiri
poterat, repente glorians maria montisque polliceri
coepit et minari etiam ferro, ni sibi obnoxia foret, post- 5
remo ferocius agitare quam solitus erat. at Fulvia in- 4.1
solentia<e> Curi causa cognita tale periculum rei pu-
blicae haud occultum habuit, sed sublato auctore de
Catilinae coniuratione quae quoque modo audierat com-
pluribus narravit. 5
  Ea res in primis studia hominum adcendit ad consu- 5.1
latum mandandum M. Tullio Ciceroni. namque antea ple- 6.1
raque nobilitas invidia aestuabat, et quasi pollui con-
sulatum credebant, si eum quamvis egregius homo novos
adeptus foret. sed ubi periculum advenit, invidia atque
superbia post fuere. igitur comitiis habitis consules de- 24.1.1
clarantur M. Tullius et C. Antonius. quod factum primo
popularis coniurationis concusserat. neque tamen Cati- 2.1
linae furor minuebatur, sed in dies plura agitare: arma
per Italiam locis opportunis parare, pecuniam sua aut
amicorum fide sumptam mutuam Faesulas ad Manlium
quendam portare, qui postea princeps fuit belli faciundi. 5
ea tempestate plurumos quoiusque generis homines ad- 3.1
scivisse sibi dicitur, mulieres etiam aliquot, quae primo
ingentis sumptus stupro corporis toleraverant, post
ubi aetas tantummodo quaestui neque luxuriae modum
fecerat, aes alienum grande conflaverant. per eas se Ca- 4.1
tilina credebat posse servitia urbana sollicitare, urbem
incendere, viros earum vel adiungere sibi vel interficere.