Isdem temporibus Romae Lentulus, sicuti Catilina
|
39.6.1
|
praeceperat, quoscumque moribus aut fortuna novis re-
|
|
bus idoneos credebat, aut per se aut per alios sollicitabat,
|
|
neque solum civis, sed quoiusque modi genus hominum,
|
|
quod modo bello usui foret. igitur P. Umbreno quoidam
|
40.1.1
|
negotium dat, uti legatos Allobrogum requirat eosque, si
|
|
possit, inpellat ad societatem belli, existumans publice
|
|
privatimque aere alieno oppressos, praeterea quod natura
|
|
gens Gallica bellicosa esset, facile eos ad tale consilium
|
5
|
adduci posse. Umbrenus quod in Gallia negotiatus erat,
|
2.1
|
plerisque principibus civitatium notus erat atque eos no-
|
|
verat. itaque sine mora, ubi primum legatos in foro con-
|
|
spexit, percontatus pauca de statu civitatis et quasi do-
|
|
lens eius casum requirere coepit, quem exitum tantis
|
5
|
malis sperarent. postquam illos videt queri de avaritia
|
3.1
|
magistratuum, accusare senatum, quod in eo auxili nihil
|
|
esset, miseriis suis remedium mortem expectare, 'at ego'
|
|
inquit 'vobis, si modo viri esse voltis, rationem ostendam,
|
|
qua tanta ista mala effugiatis'. haec ubi dixit, Allobroges
|
4.1
|
in maxumam spem adducti Umbrenum orare, ut sui mi-
|
|
sereretur: nihil tam asperum neque tam difficile esse,
|
|
quod non cupidissume facturi essent, dum ea res civi-
|
|
tatem aere alieno liberaret. ille eos in domum D. Bruti
|
5.1
|
perducit, quod foro propinqua erat neque aliena consili
|
|
propter Semproniam; nam tum Brutus ab Roma aberat.
|
|
praeterea Gabinium arcessit, quo maior auctoritas ser-
|
6.1
|
moni inesset. eo praesente coniurationem aperit, nominat
|
|
socios, praeterea multos quoiusque generis innoxios, quo
|
|
legatis animus amplior esset. deinde eos pollicitos ope-
|
|
ram suam domum dimittit. sed Allobroges diu in incerto
|
41.1.1
|
habuere, quidnam consili caperent. in altera parte erat
|
2.1
|
aes alienum, studium belli, magna merces in spe vic-
|
|
toriae; at in altera maiores opes, tuta consilia, pro in-
|
|
certa spe certa praemia. haec illis volventibus tandem
|
3.1
|
vicit fortuna rei publicae. itaque Q. Fabio Sangae, quoius
|
4.1
|
patrocinio civitas plurumum utebatur, rem omnem, uti
|
|
cognoverant, aperiunt. Cicero per Sangam consilio co-
|
5.1
|
gnito legatis praecipit, ut studium coniurationis vehe-
|
|
menter simulent, ceteros adeant, bene polliceantur dent-
|
|
que operam, uti eos quam maxume manufestos habeant.
|
|