Dicet aliquis "quid igitur censes?" vindicandum in eos,
|
31.18.1
|
qui hosti prodidere rem publicam, non manu neque vi,
|
|
quod magis vos fecisse quam illis adcidisse indignum
|
|
est, verum quaestionibus et indicio ipsius Iugurthae.
|
|
qui si dediticius est, profecto iussis vostris oboediens
|
19.1
|
erit; sin ea contemnit, scilicet existumabitis, qualis illa
|
|
pax aut deditio sit, ex qua ad Iugurtham scelerum in-
|
|
punitas, ad paucos potentis maxumae divitiae, ad rem
|
|
publicam damna atque dedecora pervenerint; nisi forte
|
20.1
|
nondum etiam vos dominationis eorum satietas tenet et
|
|
illa quam haec tempora magis placent, quom regna
|
|
provinciae leges iura iudicia bella atque paces, po-
|
|
stremo divina et humana omnia penes paucos erant; vos
|
5
|
autem, hoc est populus Romanus, invicti ab hostibus,
|
|
imperatores omnium gentium, satis habebatis animam
|
|
retinere. nam servitutem quidem quis vostrum recusare
|
|
audebat?
|
|
Atque ego tametsi viro flagitiosissumum existumo in-
|
21.1
|
pune iniuriam accepisse, tamen vos hominibus sceleratis-
|
|
sumis ignoscere, quoniam cives sunt, aequo animo pa-
|
|
terer, ni misericordia in perniciem casura esset. nam et
|
22.1
|
illis, quantum inportunitatis habent, parum est inpune
|
|
male fecisse, nisi deinde faciundi licentia eripitur, et vo-
|
|
bis aeterna sollicitudo remanebit, quom intellegetis aut
|
|
serviundum esse aut per manus libertatem retinendam.
|
5
|
nam fidei quidem aut concordiae quae spes est? domi-
|
23.1
|
nari illi volunt, vos liberi esse; facere illi iniurias, vos
|
|
prohibere; postremo sociis nostris veluti hostibus, ho-
|
|
stibus pro sociis utuntur. potestne in tam divorsis men-
|
24.1
|
tibus pax aut amicitia esse?
|
|