Quare moneo hortorque vos, ne tantum scelus inpuni- 31.25.1
tum omittatis. non peculatus aerari factus est neque per
vim sociis ereptae pecuniae, quae quamquam gravia
sunt, tamen consuetudine iam pro nihilo habentur;
hosti acerrumo prodita senatus auctoritas, proditum 5
imperium vostrum est; domi militiaeque res publica ve-
nalis fuit. quae nisi quaesita erunt, nisi vindicatum in 26.1
noxios, quid erit relicuom, nisi ut illis qui ea fecere
oboedientes vivamus? nam inpune quae lubet facere, id
est regem esse. neque ego vos, Quirites, hortor, ut malitis 27.1
civis vostros perperam quam recte fecisse, sed ne igno-
scundo malis bonos perditum eatis. ad hoc in re publica 28.1
multo praestat benefici quam malefici inmemorem esse:
bonus tantummodo segnior fit, ubi neglegas, at malus
inprobior. ad hoc si iniuriae non sint, haut saepe auxili 29.1
egeas.'
  Haec atque alia huiusce modi saepe in <contione> di- 32.1.1
cundo Memmius populo persuadet, uti L. Cassius, qui
tum praetor erat, ad Iugurtham mitteretur eumque
interposita fide publica Romam duceret, quo facilius in-
dicio regis Scauri et relicuorum, quos pecuniae captae 5
arcessebat, delicta patefierent.
  Dum haec Romae geruntur, qui in Numidia relicti a 2.1
Bestia exercitui praeerant, secuti morem imperatoris sui
pluruma et flagitiosissuma facinora fecere. fuere qui 3.1
auro conrupti elephantos Iugurthae traderent, alii per-
fugas vendebant, pars ex pacatis praedas agebant: tanta 4.1
vis avaritiae [in] animos eorum veluti tabes invaserat.
at Cassius praetor perlata rogatione a C. Memmio ac 5.1
perculsa omni nobilitate ad Iugurtham proficiscitur
eique timido et ex conscientia diffidenti rebus suis per-
suadet, quoniam se populo Romano dedisset, ne vim
quam misericordiam eius experiri mallet. privatim prae- 5
terea fidem suam interponit, quam ille non minoris quam
publicam ducebat: talis ea tempestate fama de Cassio
erat.