Imperator postquam de regum societate cognovit, non
|
82.1.1
|
temere neque, uti saepe iam victo Iugurtha consueverat,
|
|
omnibus locis pugnandi copiam facit. ceterum haud
|
|
procul ab Cirta castris munitis reges opperitur, melius
|
|
esse ratus cognitis Mauris, quoniam is novos hostis
|
5
|
adcesserat, ex commodo pugnam facere. interim Roma
|
2.1
|
per litteras certior fit provinciam Numidiam Mario da-
|
|
tam; nam consulem factum ante acceperat. quibus rebus
|
|
supra bonum aut honestum perculsus neque lacrumas
|
|
tenere neque moderari linguam, vir egregius in aliis
|
5
|
artibus nimis molliter aegritudinem pati. quam rem alii
|
3.1
|
in superbiam vortebant, alii bonum ingenium contu-
|
|
melia adcensum esse, multi quod iam parta victoria ex
|
|
manibus eriperetur. nobis satis cognitum est illum ma-
|
|
gis honore Mari quam iniuria sua excruciatum, neque
|
5
|
tam anxie laturum fuisse, si adempta provincia alii quam
|
|
Mario traderetur. igitur eo dolore inpeditus et quia
|
83.1.1
|
stultitiae videbatur alienam rem periculo suo curare,
|
|
legatos ad Bocchum mittit postulatum, ne sine causa
|
|
hostis populo Romano fieret: habere tum magnam co-
|
|
piam societatis amicitiaeque coniungundae, quae potior
|
5
|
bello esset, et, quamquam opibus suis confideret, tamen
|
|
non debere incerta pro certis mutare. omne bellum sumi
|
|
facile, ceterum aegerrume desinere; non in eiusdem
|
|
potestate initium eius et finem esse; incipere quoivis
|
|
etiam ignavo licere, deponi quom victores velint. proinde
|
10
|
sibi regnoque suo consuleret neu florentis res suas cum
|
|
Iugurthae perditis misceret. ad ea rex satis placide verba
|
2.1
|
facit: sese pacem cupere, sed Iugurthae fortunarum
|
|
misereri; si eadem illi copia fieret, omnia conventura.
|
|
rursus imperator contra postulata Bocchi nuntios mit-
|
3.1
|
tit; ille probare partim, alia abnuere. eo modo saepe ab
|
|
utroque missis remissisque nuntiis tempus procedere,
|
|
et ex Metelli voluntate bellum intactum trahi.
|
|