| Nunc quoniam, sicut mihi videor, de plebe reno- | 2.10.1.1 |
| vanda conrigendaque satis disserui, de senatu quae | |
| tibi agenda videntur, dicam. postquam mihi aetas in- | 2.1 |
| geniumque adolevit, haud ferme armis atque equis cor- | |
| pus exercui, sed animum in litteris agitavi: quod na- | |
| tura firmius erat, id in laboribus habui. atque ego in | 3.1 |
| ea vita multa legendo atque audiendo ita comperi, om- | |
| nia regna, item civitates et nationes usque eo prospe- | |
| rum imperium habuisse, dum apud eos vera consilia | |
| valuerunt: ubicumque gratia timor voluptas ea corru- | 5 |
| pere, post paulo inminutae opes, deinde ademptum im- | |
| perium, postremo servitus imposita est. equidem ego | 4.1 |
| sic apud animum meum statuo: cuicumque in sua civi- | |
| tate amplior inlustriorque locus quam aliis est, ei | |
| magnam curam esse rei publicae. nam ceteris salva | 5.1 |
| urbe tantum modo libertas tuta est: qui per virtutem | |
| sibi divitias decus honorem pepererunt, ubi paulum | |
| inclinata res publica agitari coepit, multipliciter ani- | |
| mus curis atque laboribus fatigatur: aut gloriam aut | 5 |
| libertatem aut rem familiarem defensat, omnibus locis | |
| adest festinat, quanto in secundis rebus florentior fuit, | |
| tanto in adversis asperius magisque anxie agitat. igi- | 6.1 |
| tur ubi plebs senatui sicuti corpus animo oboedit | |
| eiusque consulta exsequitur, patres consilio valere | |
| decet, populo supervacuanea est calliditas. itaque | 7.1 |
| maiores nostri, cum bellis asperrumis premerentur, | |
| equis viris pecunia amissa, numquam defessi sunt | |
| armati de imperio certare. non inopia aerarii, non vis | |
| hostium, non adversa res ingentem eorum animum | 5 |
| subegit, quin, quae virtute ceperant, simul cum anima | |
| retinerent. atque ea magis fortibus consiliis quam | 8.1 |
| bonis proeliis patrata sunt. quippe apud illos una res | |
| publica erat, ei omnes consulebant, factio contra hostis | |
| parabatur, corpus atque ingenium patriae, non suae | |
| quisque potentiae exercitabat. at hoc tempore contra | 9.1 |
| ea homines nobiles, quorum animos socordia atque | |
| ignavia invasit, ignarei laboris hostium militiae domi | |
| factione instructi per superbiam cunctis gentibus | |
| moderantur. | 5 |