| Equi- | 2.2.1.1 |
| dem mihi decretum est nihil tam ex alto reperiri posse, | |
| quod non cogitanti tibi in promptu sit. neque eo quae | 2.1 |
| visa sunt de re publica tibi scripsi, quia mihi consilium | |
| atque ingenium meum amplius aequo probaretur, sed | |
| inter labores militiae interque proelia victorias impe- | |
| rium statui admonendum te de negotiis urbanis. nam- | 3.1 |
| que tibi si id modo in pectore consilii est, ut te ab | |
| inimicorum impetu vindices quoque modo contra ad- | |
| versum consulem beneficia populi retineas, indigna | |
| virtute tua cogitas. sin in te ille animus est, qui iam | 4.1 |
| a principio nobilitatis factionem disturbavit, plebem | |
| Romanam ex gravi servitute in libertatem restituit, in | |
| praetura inimicorum arma inermis disiecit, domi mili- | |
| tiaeque tanta et tam praeclara facinora fecit, ut ne | 5 |
| inimici quidem queri quicquam audeant nisi de magni- | |
| tudine tua: quin tu accipe ea quae dicam de summa re | |
| publica. quae profecto aut vera invenies aut certe | |
| haud procul a vero. |