LIBER SECVNDVS
|
|
I
|
|
Quisquis adest, faveat: fruges lustramus et agros,
|
2.1.1
|
Ritus ut a prisco traditus extat avo.
|
|
Bacche, veni, dulcisque tuis e cornibus uva
|
|
Pendeat, et spicis tempora cinge, Ceres.
|
|
Luce sacra requiescat humus, requiescat arator,
|
5
|
Et grave suspenso vomere cesset opus.
|
|
Solvite vincla iugis: nunc ad praesepia debent
|
|
Plena coronato stare boves capite.
|
|
Omnia sint operata deo: non audeat ulla
|
|
Lanificam pensis inposuisse manum.
|
10
|
Vos quoque abesse procul iubeo, discedat ab aris,
|
|
Cui tulit hesterna gaudia nocte Venus.
|
|
Casta placent superis: pura cum veste venite
|
|
Et manibus puris sumite fontis aquam.
|
|
Cernite, fulgentes ut eat sacer agnus ad aras
|
15
|
Vinctaque post olea candida turba comas.
|
|
Di patrii, purgamus agros, purgamus agrestes:
|
|
Vos mala de nostris pellite limitibus,
|
|
Neu seges eludat messem fallacibus herbis,
|
|
Neu timeat celeres tardior agna lupos.
|
20
|
Tunc nitidus plenis confisus rusticus agris
|
|
Ingeret ardenti grandia ligna foco,
|
|
Turbaque vernarum, saturi bona signa coloni,
|
|
Ludet et ex virgis exstruet ante casas.
|
|
Eventura precor: viden ut felicibus extis
|
25
|
Significet placidos nuntia fibra deos?
|
|
Nunc mihi fumosos veteris proferte Falernos
|
|
Consulis et Chio solvite vincla cado.
|
|
Vina diem celebrent: non festa luce madere
|
|
Est rubor, errantes et male ferre pedes.
|
30
|
Sed 'bene Messallam' sua quisque ad pocula dicat,
|
|
Nomen et absentis singula verba sonent.
|
|
Gentis Aquitanae celeber Messalla triumpho
|
|
Et magna intonsis gloria victor avis,
|
|
Huc ades adspiraque mihi, dum carmine nostro
|
35
|
Redditur agricolis gratia caelitibus.
|
|
Rura cano rurisque deos. his vita magistris
|
|
Desuevit querna pellere glande famem;
|
|
Illi conpositis primum docuere tigillis
|
|
Exiguam viridi fronde operire domum,
|
40
|
Illi etiam tauros primi docuisse feruntur
|
|
Servitium et plaustro subposuisse rotam.
|
|
Tum victus abiere feri, tum consita pomus,
|
|
Tum bibit inriguas fertilis hortus aquas,
|
|
Aurea tum pressos pedibus dedit uva liquores,
|
45
|
Mixtaque securo est sobria lympha mero.
|
|
Rura ferunt messes, calidi cum sideris aestu
|
|
Deponit flavas annua terra comas.
|
|
Rure levis verno flores apis ingerit alveo,
|
|
Conpleat ut dulci sedula melle favos.
|
50
|
Agricola adsiduo primum satiatus aratro
|
|
Cantavit certo rustica verba pede
|
|
Et satur arenti primum est modulatus avena
|
|
Carmen, ut ornatos diceret ante deos;
|
|
Agricola et minio subfusus, Bacche, rubenti
|
55
|
Primus inexperta duxit ab arte choros.
|
|
Huic datus a pleno, memorabile munus, ovili
|
|
Dux pecoris hircus: duxerat hircus oves.
|
|
Rure puer verno primum de flore coronam
|
|
Fecit et antiquis inposuit Laribus.
|
60
|
Rure etiam teneris curam exhibitura puellis
|
|
Molle gerit tergo lucida vellus ovis.
|
|
Hinc et femineus labor est, hinc pensa colusque,
|
|
Fusus et adposito pollice versat opus,
|
|
Atque aliqua adsidue textrix operata Minervam
|
65
|
Cantat, et adplauso tela sonat latere.
|
|
Ipse quoque inter agros interque armenta Cupido
|
|
Natus et indomitas dicitur inter equas.
|
|
Illic indocto primum se exercuit arcu:
|
|
Ei mihi, quam doctas nunc habet ille manus!
|
70
|
Nec pecudes, velut ante, petit: fixisse puellas
|
|
Gestit et audaces perdomuisse viros.
|
|
Hic iuveni detraxit opes, hic dicere iussit
|
|
Limen ad iratae verba pudenda senem;
|
|
Hoc duce custodes furtim transgressa iacentes
|
75
|
Ad iuvenem tenebris sola puella venit
|
|
Et pedibus praetemptat iter suspensa timore,
|
|
Explorat caecas cui manus ante vias.
|
|
A miseri; quos hic graviter deus urget, at ille
|
|
Felix, cui placidus leniter adflat Amor.
|
80
|
Sancte, veni dapibus festis, sed pone sagittas
|
|
Et procul ardentes hinc precor abde faces.
|
|
Vos celebrem cantate deum pecorique vocate
|
|
Voce: palam pecori, clam sibi quisque vocet,
|
|
Aut etiam sibi quisque palam: nam turba iocosa
|
85
|
Obstrepit et Phrygio tibia curva sono.
|
|
Ludite: iam Nox iungit equos, currumque sequuntur
|
|
Matris lascivo sidera fulva choro,
|
|
Postque venit tacitus furvis circumdatus alis
|
|
Somnus et incerto Somnia nigra pede.
|
90
|