| V | |
| Phoebe, fave: novus ingreditur tua templa sacerdos: | 2.5.1 |
| Huc age cum cithara carminibusque veni. | |
| Nunc te vocales inpellere pollice chordas, | |
| Nunc precor ad laudes flectere verba meas. | |
| Ipse triumphali devinctus tempora lauro, | 5 |
| Dum cumulant aras, ad tua sacra veni; | |
| Sed nitidus pulcherque veni: nunc indue vestem | |
| Sepositam, longas nunc bene pecte comas, | |
| Qualem te memorant Saturno rege fugato | |
| Victori laudes concinuisse Iovi. | 10 |
| Tu procul eventura vides, tibi deditus augur | |
| Scit bene, quid fati provida cantet avis, | |
| Tuque regis sortes, per te praesentit haruspex, | |
| Lubrica signavit cum deus exta notis; | |
| Te duce Romanos numquam frustrata Sibylla, | 15 |
| Abdita quae senis fata canit pedibus. | |
| Phoebe, sacras Messalinum sine tangere chartas | |
| Vatis, et ipse precor quid canat illa doce. | |
| Haec dedit Aeneae sortes, postquam ille parentem | |
| Dicitur et raptos sustinuisse Lares; | 20 |
| Nec fore credebat Romam, cum maestus ab alto | |
| Ilion ardentes respiceretque deos. | |
| Romulus aeternae nondum formaverat urbis | |
| Moenia, consorti non habitanda Remo, | |
| Sed tunc pascebant herbosa Palatia vaccae, | 25 |
| Et stabant humiles in Iovis arce casae. | |
| Lacte madens illic suberat Pan ilicis umbrae | |
| Et facta agresti lignea falce Pales, | |
| Pendebatque vagi pastoris in arbore votum, | |
| Garrula silvestri fistula sacra deo, | 30 |
| Fistula, cui semper decrescit arundinis ordo, | |
| Nam calamus cera iungitur usque minor. | |
| At qua Velabri regio patet, ire solebat | |
| Exiguus pulsa per vada linter aqua. | |
| Illa saepe gregis diti placitura magistro | 35 |
| Ad iuvenem festa est vecta puella die, | |
| Cum qua fecundi redierunt munera ruris, | |
| Caseus et niveae candidus agnus ovis.— | |
| 'Inpiger Aenea, volitantis frater Amoris, | |
| Troica qui profugis sacra vehis ratibus, | 40 |
| Iam tibi Laurentes adsignat Iuppiter agros, | |
| Iam vocat errantes hospita terra Lares. | |
| Illic sanctus eris, cum te veneranda Numici | |
| Unda deum caelo miserit indigetem. | |
| Ecce super fessas volitat Victoria puppes, | 45 |
| Tandem ad Troianos diva superba venit. | |
| Ecce mihi lucent Rutulis incendia castris: | |
| Iam tibi praedico, barbare Turne, necem. | |
| Ante oculos Laurens castrum murusque Lavini est | |
| Albaque ab Ascanio condita Longa duce. | 50 |
| Te quoque iam video, Marti placitura sacerdos | |
| Ilia, Vestales deseruisse focos, | |
| Concubitusque tuos furtim vittasque iacentes | |
| Et cupidi ad ripas arma relicta dei. | |
| Carpite nunc, tauri, de septem montibus herbas, | 55 |
| Dum licet: hic magnae iam locus urbis erit. | |
| Roma, tuum nomen terris fatale regendis, | |
| Qua sua de caelo prospicit arva Ceres, | |
| Quaque patent ortus, et qua fluitantibus undis | |
| Solis anhelantes abluit amnis equos. | 60 |
| Troia quidem tunc se mirabitur et sibi dicet | |
| Vos bene tam longa consuluisse via. | |
| Vera cano: sic usque sacras innoxia laurus | |
| Vescar, et aeternum sit mihi virginitas.' | |
| Haec cecinit vates et te sibi, Phoebe, vocavit, | 65 |
| Iactavit fusas et caput ante comas. | |
| Quicquid Amalthea, quicquid Marpesia dixit | |
| Herophile, Phoeto Graia quod admonuit, | |
| Quasque Aniena sacras Tiburs per flumina sortes | |
| Portarit sicco pertuleritque sinu,— | 70 |
| Haec fore dixerunt belli mala signa cometen, | |
| Multus ut in terras deplueretque lapis, | |
| Atque tubas atque arma ferunt strepitantia caelo | |
| Audita et lucos praecinuisse fugam. | |
| Ipsum etiam Solem defectum lumine vidit | 75 |
| Iungere pallentes nubilus annus equos | |
| Et simulacra deum lacrimas fudisse tepentes | |
| Fataque vocales praemonuisse boves.— | |
| Haec fuerunt olim, sed tu iam mitis, Apollo, | |
| Prodigia indomitis merge sub aequoribus, | 80 |
| Et succensa sacris crepitet bene laurea flammis, | |
| Omine quo felix et sacer annus erit. | |
| Laurus ubi bona signa dedit, gaudete coloni: | |
| Distendet spicis horrea plena Ceres, | |
| Oblitus et musto feriet pede rusticus uvas, | 85 |
| Dolia dum magni deficiantque lacus, | |
| Ac madidus Baccho sua festa Palilia pastor | |
| Concinet: a stabulis tunc procul este lupi. | |
| Ille levis stipulae sollemnis potus acervos | |
| Accendet, flammas transilietque sacras, | 90 |
| Et fetus matrona dabit, natusque parenti | |
| Oscula conprensis auribus eripiet, | |
| Nec taedebit avum parvo advigilare nepoti | |
| Balbaque cum puero dicere verba senem. | |
| Tunc operata deo pubes discumbet in herba, | 95 |
| Arboris antiquae qua levis umbra cadit, | |
| Aut e veste sua tendent umbracula sertis | |
| Vincta, coronatus stabit et ipse calix. | |
| At sibi quisque dapes et festas exstruet alte | |
| Caespitibus mensas caespitibusque torum. | 100 |
| Ingeret hic potus iuvenis maledicta puellae, | |
| Postmodo quae votis inrita facta velit: | |
| Nam ferus ille suae plorabit sobrius idem | |
| Et se iurabit mente fuisse mala. | |
| Pace tua pereant arcus pereantque sagittae, | 105 |
| Phoebe, modo in terris erret inermis Amor. | |
| Ars bona, sed postquam sumpsit sibi tela Cupido, | |
| Heu heu quam multis ars dedit ista malum! | |
| Et mihi praecipue: iaceo cum saucius annum | |
| Et faveo morbo, cum iuvat ipse dolor, | 110 |
| Usque cano Nemesim, sine qua versus mihi nullus | |
| Verba potest iustos aut reperire pedes. | |
| At tu—nam divum servat tutela poetas— | |
| Praemoneo, vati parce, puella, sacro, | |
| Ut Messalinum celebrem, cum praemia belli | 115 |
| Ante suos currus oppida victa feret, | |
| Ipse gerens laurus: lauro devinctus agresti | |
| Miles 'o' magna voce 'triumphe' canet. | |
| Tum Messalla meus pia det spectacula turbae | |
| Et plaudat curru praetereunte pater. | 120 |
| Adnue: sic tibi sint intonsi, Phoebe, capilli, | |
| Sic tua perpetuo sit tibi casta soror. |