III LYGDAMI
|
|
Quid prodest caelum votis inplesse, Neaera,
|
3.3.1
|
Blandaque cum multa tura dedisse prece?
|
|
Non, ut marmorei prodirem e limine tecti,
|
|
Insignis clara conspicuusque domo,
|
|
Aut ut multa mei renovarent iugera tauri
|
5
|
Et magnas messes terra benigna daret,
|
|
Sed tecum ut longae sociarem gaudia vitae
|
|
Inque tuo caderet nostra senecta sinu,
|
|
Tum cum permenso defunctus tempore lucis
|
|
Nudus Lethaea cogerer ire rate.
|
10
|
Nam grave quid prodest pondus mihi divitis auri,
|
|
Arvaque si findant pinguia mille boves?
|
|
Quidve domus prodest Phrygiis innixa columnis,
|
|
Taenare sive tuis, sive Caryste tuis,
|
|
Et nemora in domibus sacros imitantia lucos
|
15
|
Aurataeque trabes marmoreumque solum?
|
|
Quidve in Erythraeo legitur quae litore concha
|
|
Tinctaque Sidonio murice lana iuvat,
|
|
Et quae praeterea populus miratur? in illis
|
|
Invidia est: falso plurima volgus amat.
|
20
|
Non opibus mentes hominum curaeque levantur,
|
|
Nam Fortuna sua tempora lege regit.
|
|
Sit mihi paupertas tecum iucunda, Neaera,
|
|
At sine te regum munera nulla volo.
|
|
O niveam, quae te poterit mihi reddere, lucem!
|
25
|
O mihi felicem terque quaterque diem!
|
|
At si, pro dulci reditu quaecumque voventur,
|
|
Audiat aversa non meus aure deus,
|
|
Nec me regna iuvant nec Lydius aurifer amnis
|
|
Nec quas terrarum sustinet orbis opes.
|
30
|
Haec alii cupiant, liceat mihi paupere cultu
|
|
Securo cara coniuge posse frui.
|
|
Adsis et timidis faveas, Saturnia, votis,
|
|
Et faveas concha, Cypria, vecta tua.
|
|
Aut si fata negant reditum tristesque sorores,
|
35
|
Stamina quae ducunt quaeque futura neunt,
|
|
Me vocet in vastos amnes nigramque paludem
|
|
Dives in ignava luridus Orcus aqua.
|
|