III LYGDAMI
Quid prodest caelum votis inplesse, Neaera, 3.3.1
  Blandaque cum multa tura dedisse prece?
Non, ut marmorei prodirem e limine tecti,
  Insignis clara conspicuusque domo,
Aut ut multa mei renovarent iugera tauri 5
  Et magnas messes terra benigna daret,
Sed tecum ut longae sociarem gaudia vitae
  Inque tuo caderet nostra senecta sinu,
Tum cum permenso defunctus tempore lucis
  Nudus Lethaea cogerer ire rate. 10
Nam grave quid prodest pondus mihi divitis auri,
  Arvaque si findant pinguia mille boves?
Quidve domus prodest Phrygiis innixa columnis,
  Taenare sive tuis, sive Caryste tuis,
Et nemora in domibus sacros imitantia lucos 15
  Aurataeque trabes marmoreumque solum?
Quidve in Erythraeo legitur quae litore concha
  Tinctaque Sidonio murice lana iuvat,
Et quae praeterea populus miratur? in illis
  Invidia est: falso plurima volgus amat. 20
Non opibus mentes hominum curaeque levantur,
  Nam Fortuna sua tempora lege regit.
Sit mihi paupertas tecum iucunda, Neaera,
  At sine te regum munera nulla volo.
O niveam, quae te poterit mihi reddere, lucem! 25
  O mihi felicem terque quaterque diem!
At si, pro dulci reditu quaecumque voventur,
  Audiat aversa non meus aure deus,
Nec me regna iuvant nec Lydius aurifer amnis
  Nec quas terrarum sustinet orbis opes. 30
Haec alii cupiant, liceat mihi paupere cultu
  Securo cara coniuge posse frui.
Adsis et timidis faveas, Saturnia, votis,
  Et faveas concha, Cypria, vecta tua.
Aut si fata negant reditum tristesque sorores, 35
  Stamina quae ducunt quaeque futura neunt,
Me vocet in vastos amnes nigramque paludem
  Dives in ignava luridus Orcus aqua.