quod ad verborum temporalium rationem attinet, cum partes 9.95.4
sint quattuor, tempora, personae, genera, divisiones, ex omni parte 5
quoniam reprehendunt, ad singula respondebo.
  primum quod aiunt analogias non servari in temporibus, 96.1
cum dicant legi lego legam et sic simili<ter> alia: nam quae sint ut
legi rem perfectam significare, duo reliqua lego et legam [et lego]
inchoatam, iniuria reprehendunt: nam ex eodem genere et ex divisione
idem verbum, quod sumptum est, per tempora traduci potest, ut disce- 5
bam disco discam, et eadem perfecti, sic didiceram didici didicero.
  ex quo licet scire verborum ratione<m> constare, sed eos,
qui trium temporum verba pronuntiare velint, <in>scienter id facere;
item illos qui reprehendunt, quod dicamus amor amabor amatus sum: 97.1
non enim debuisse in una serie unum verbum esse duplex, cum duo
simplicia essent. neque ex divisione si unius modi ponas verba, dis-
crepant inter se: nam infecta omnia simplicia similia sunt, et perfecta
duplicia inter se paria in omnibus verbis, ut haec amabar amor ama- 5
bor, amatus <sum amatus eram amatus> ero. quare item male dicunt 98.1
ferio feriam percussi, quod est ordo feriam <ferio> feriebam, percussi
percutio percutiam. sic deinceps in reliquis temporibus reprehendenti
responderi potest.
  similiter errant qui dicunt ex utraque parte verba omnia 99.1
commutare syllabas oportere aut nullum, in his pungo pungam pupugi,
tundo tundam tutudi: dissimilia enim conferunt, verba infecti cum
perfectis. quod si infecta modo conferrent, omnia verbi principia in-
commutabilia viderentur, ut in his pungebam pungo pungam et contra 5
ex utraque parte commutabilia, si perfecta ponerent, ut pupugeram
pupugi pupugero.