analogiam item de his quae appellantur participia reprehen- 9.110.1
dunt multi; iniuria: nam non debent dici terna ab singulis verbis
amaturus amans amatus, quod est ab amo amans et amaturus, ab
amabar amatus. illud analogia quod praestare debet, in suo quicque
genere habet, casus, ut amatus amato et amati amatis; et sic in 5
muliebribus amata et amatae; item amaturus eiusdem modi habet de-
clinationes, amans paulo aliter; quod hoc genus omnia sunt in suo
genere similia proportione, sic virilia et muliebria sunt eadem.
  de eo quod in priore libro extremum est, ideo non es<se> 111.1
analogia<m>, quod qui de ea scripserint aut inter se non conveniant
aut in quibus conveniant ea cum consuetudinis discrepent verbis,
utrumque * * * : sic enim omnis repudiandum erit artis, quod et in
medicina et in musica et in aliis multis discrepant scriptores; item 5
in quibus conveniunt in scriptis, si etiam repudiat natura, quod ita
ut dicitur, non sit ars, sed artifex reprehendendus, qui debet in scri-
bendo non vidisse verum, non ideo non posse scribi verum. qui dicit 112.1
hoc monti et hoc fonti, cum alii dicant hoc monte et hoc
fonte, sic alia quae duobus modis dicuntur, cum alterum sit verum,
alterum falsum, non uter peccat tollit analogias, sed uter recte dicit
confirmat; et quemadmodum is qui [cum] peccat in his verbis, ubi 5
duobus modis dicuntur, non tollit rationem cum sequitur falsum, sic
etiam in his <quae> non [in] duobus dicuntur, si quis aliter putat
dici oportere atque oportet, non scientiam tollit orationis, sed suam
inscientiam denudat.
  quibus rebus solvi arbitraremur posse quae dicta sunt priori 113.1
libro contra analogian, ut potui brevi percucurri. ex quibus si id
confecissent quod volunt, ut in lingua latina esset anomalia, tamen
nihil [l]egissent ideo, quod in omnibus partibus mundi utraque natura
inest, quod alia inter se †alia sunt, sicut in animalibus dissimilia 5
sunt, ut equus bos ovis homo, item alia, et in unoquoque horum
genere inter se similia innumerabilia. item in piscibus dissimilis
murena lupo, [h]is soleae, haec †nerene et mustelae, sic aliis, ut maior
ille numerus sit similitudinum earum quae sunt separatim in murenis,
separatim in asellis, sic in generibus aliis. quare cum in inclinationi- 114.1
bus verborum numerus sit magnus a dissimilibus verbis ortus, quod
etiam vel maior est in quibus similitudines reperiuntur, confitendum
est esse analogias. itemque cum ea non multo minus quam in omni-
bus verbis patiatur uti consuetudo co<m>munis, fatendum illud †quo 5
quando analogian sequi nos debere universos, singulos autem praeter-
quam in quibus verbis offensura sit consuetudo co<m>munis, quod ut
dixi aliud debet praestare populus, aliud e populo singuli ho-
mines. neque id mirum est, cum singuli quoque non sint eodem iure:
nam liberius potest poeta quam orator sequi analogias. quare cum 115.1
hic liber id quod pollicitus est demonstraturum absolverit, faciam
finem; proxumo deinceps de declinatorum verborum forma scribam.