Cum Menates discessisset, Cossinius mihi, Nos te
|
2.1.1.1
|
non dimittemus, inquit, antequam illa tria explicaris,
|
|
quae coeperas nuper dicere, <cum> sumus interpellati.
|
|
Quae tria? inquit Murrius, an ea quae mihi here
|
|
dixisti de pastoricia re? Ista, inquit ille, quae coe-
|
5
|
perat hic disserere, quae esset origo, quae dignitas,
|
|
quae ars, cum †poetam sesum visere venissemus,
|
|
ni medici adventus nos inpedisset. Ego vero, in-
|
2.1
|
quam, dicam dumtaxat quod est historicon, de duabus
|
|
rebus primis quae accepi, de origine et dignitate. de tertia
|
|
parte, ubi est de arte, Scrofa suscipiet, ut semigraecis
|
|
pastoribus dicam graece, ὅς πέρ μου πολλὸν ἀμείνω<ν>.
|
5
|
nam is magister C. Lucili Hirri, generi
|
|
tui, cuius nobiles pecuariae in Bruttiis habentur. Sed
|
|
haec ita a nobis accipietis, inquit Scrofa, ut vos, qui
|
|
estis Epirotici pecuari<ae> athletae, remuneremini nos
|
|
ac quae scitis proferatis in medium. nemo enim omnia
|
10
|
potest scire. Cum accepissem condicionem et meae
|
3.1
|
partes essent primae, non quo non ego pecuarias in
|
|
Italia[m] habeam, sed non omnes qui habent citharam
|
|
sunt citharoedi: Igitur, inquam, et homines et pecudes
|
|
cum semper fuisse sit necesse natura—sive enim ali-
|
5
|
quod fuit principium generandi animalium, ut putavi<t>
|
|
Thales Milesius et Zeno Citieus, sive contra principium
|
|
horum extitit nullum, ut credidit Pythagoras Samius
|
|
et Aristoteles Stagerites—necesse est humanae vitae a
|
|
summa memoria gradatim descendisse ad hanc aetatem,
|
10
|
ut scribit Dicaearchus, et summum gradum
|
|
fuisse naturalem, cum viverent homines ex his rebus,
|
|
quae inviolata ultro ferret terra, ex hac vita in se-
|
4.1
|
cundam descendisse pastoriciam, e feris atque agresti-
|
|
bus ut arboribus ac virgultis [ac] decarpendo glan-
|
|
dem, arbu[s]tum, mora, poma colligerent ad usum, sic
|
|
ex animalibus cum propter eandem utilitatem, quae
|
5
|
possent, silvestria dep<r>enderent ac concluderent et
|
|
mansuescerent. in quis primum non sine causa putant
|
|
oves assumptas et propter utilitatem et propter <p>laci-
|
|
ditatem. maxime enim hae natura quietae et aptis-
|
|
simae ad vitam hominum. ad cibum enim lacte et
|
10
|
caseum adhibitum, ad corpus vestitum et pelles ad-
|
|
tulerunt. tertio denique gradu a vita pastorali ad agri
|
5.1
|
culturam descenderunt, in qua ex duobus gradibus
|
|
superioribus retinuerunt multa, et quo descenderant,
|
|
ibi processerunt longe, dum ad nos perveniret. etiam
|
|
nunc in locis multis genera pecudum ferarum sunt
|
5
|
aliquot, ab ovibus, ut in Phrygia, ubi greges videntur
|
|
conplures, in Samothrace caprarum, quas latine rotas
|
|
appellant. sunt enim in Italia circum Fiscellum et
|
|
Tetricam montes multae. de subus nemini ignotum,
|
|
nisi qui apros non putat sues vocari. boves perferi
|
10
|
etiam nunc sunt multi in Dardanica et M<a>edica et
|
|
Thracia, asini feri in Phrygia et <Ly>caonia, equi feri
|
|
in Hispania[e] citeriore regionibus aliquot.
|
|