Appius subridens, Quoniam ego ignoro, inquit, quid
|
3.2.7.1
|
sit villa, velim me doceas, ne labar [in] imprudentia[m],
|
|
quod volo emere a M. Seio in Ostiensi villam. quod
|
|
si ea aedificia villae non sunt, quae asinum tuum,
|
|
quem mihi quadraginta milibus emptum ostendebas
|
5
|
aput te, non habent, metuo ne pro villa emam [Ostia]
|
|
in litore Seianas aedes. quod aedificium hic me Lu-
|
8.1
|
cius Merula impulit ut cuperem habere, cum diceret
|
|
nullam se accepisse villam, qua magis delectatus
|
|
esset, cum apud eum dies aliquot fuisset; nec tamen
|
|
ibi se vidisse tabulam pictam neque signum aheneum
|
5
|
aut marmoreum ullum, nihilo magis torcula vasa vin-
|
|
demiatoria aut serias olearias aut trapetas. Axius
|
9.1
|
aspicit Merulam et, Quid igitur, inquit, est ista villa,
|
|
si nec urbana habet ornamenta neque rustica membra?
|
|
Quo<i> ille, Num mi<n>us villa tua e<r>it ad angulum
|
|
Velini, quam neque pictor neque tector vidit umquam,
|
5
|
quam in Rosia quae est polita opere tectorio eleganter,
|
|
quam dominus habes communem cum asino? Cum
|
10.1
|
significasset nutu nihilo minus esse villam eam quae esset
|
|
simplex rustica[m], quam eam [in] quae esset utrumque,
|
|
et ea et urbana, et rogasset, quid ex iis rebus colli-
|
|
geret, Quid? inquit, si propter pastiones tuus fundus
|
5
|
in Rosia probandus sit, et quod ibi pascitur pecus ac
|
|
stabulatur, recte villa appellatur, haec quoque simili
|
|
de causa debet vocari villa, in qua propter pastiones
|
|
fructus capiuntur magni. quid enim refert, utrum
|
11.1
|
propter oves, an propter aves fructus capias? anne
|
|
dulcior est fructus apud te ex bubulo pecore, unde
|
|
apes nascuntur, quam ex apibus, quae ad villam S<e>i
|
|
in alvariis opus faciunt? et num pluris tu e villa illic
|
5
|
natos verres lanio vendis, quam hinc apros macellario
|
|
Seius? Qui minus ego, inquit Axius, istas habere pos-
|
12.1
|
sum in Reatina villa? nisi si apud Seium Siculum
|
|
fit mel, Corsicum in Reatino; et hic aprum glas cum
|
|
pascit empticia, facit pinguem, illic gratuita exilem.
|
|
Appius, Posse ad te fieri, inquit, Seianas pastiones
|
5
|
non negavit Merula; ego non esse ipse vidi. duo
|
13.1
|
enim genera cum sint pastionum, unum agreste, in
|
|
quo pecuariae sunt, alterum villaticum, in quo sunt
|
|
gallinae ac columbae et apes et cetera, quae in villa
|
|
solent pasci, de quibus et Poenus Mago et Cassius
|
5
|
Dionysius et alii quaed<am> separatim ac dispersim in
|
|
libris reliquerunt, quae Seius legisse videtur et ideo
|
|
ex iis pastionibus ex una villa maioris fructus capere,
|
|
quam alii faciunt ex toto fundo. Certe, inquit Me-
|
14.1
|
rula: nam ibi vidi greges magnos anserum, gallinarum,
|
|
columbarum, gruum, pavonum, nec non glirium, pis-
|
|
cium, aprorum, ceterae venationis. ex quibus rebus
|
|
scriba librarius, libertus eius, qui apparuit Varroni et
|
5
|
me absente patrono hospitio accipiebat, in annos sin-
|
|
gulos plus quinquagena milia e villa capere dicebat.
|
|
Axio admiranti, Certe nosti, inquam, materterae meae
|
|
fundum, in Sabinis qui est ad quartum vicesimum
|
|
lapidem via Salaria a Roma. Quidni? inquit, ubi
|
15.1
|
aestate diem meridie dividere soleam, cum eo Reate
|
|
ex urbe aut, cum inde venio hieme, noctu ponere
|
|
castra. Atque in hac villa qui est ornithon, ex eo
|
|
uno quinque milia scio venisse turdorum denariis
|
5
|
ternis, ut sexaginta milia ea pars reddiderit eo anno
|
|
villae, bis tantum quam tuus fundus ducentum iugerum
|
|
Reate reddit. Quid? sexaginta, inquit Axius, sexa-
|
|
ginta, sexaginta? derides. Sexaginta, inquam. sed ad
|
16.1
|
hunc bolum <ut> pervenias, opus erit tibi aut epulum
|
|
aut triumphus alicuius, ut tunc fuit Scipionis Metelli,
|
|
aut collegiorum cenae, quae nunc innumerabiles ex-
|
|
candefaciunt annonam macelli. reliquis annis omnibus
|
5
|
si <non> hanc expectabis summam, spero, non tibi
|
|
decoquet [non] ornithon; neque hoc accidit his moribus
|
|
nisi raro ut decipiaris. quotus quisque enim est annus,
|
|
quo non videas epulum aut triumphum aut collegia
|
|
non epulari [quae nunc innumerabiles incendunt an-
|
10
|
nonam]? Sed propter luxuriam, inquit, quodam modo
|
|
epulum cotidianum est intra ianuas Romae. Nonne
|
17.1
|
item L. Abuccius, homo, ut scitis, apprime doctus,
|
|
cuius Luciliano charactere sunt libelli, dicebat in Al-
|
|
bano fundum suum pastionibus semper vinci a villa?
|
|
agrum enim minus decem milia reddere, villam plus
|
5
|
vicena. idem secundum mare, quo loco vellet, si pa-
|
|
rasset villam, se supra centum milia e villa receptu-
|
|
rum [agro]. age, non M. Cato nuper, cum Luculli
|
|
accepit tutelam, e piscinis eius quadraginta milibus
|
|
sestertis vendidit piscis? Axius, Merula mi, inquit,
|
18.1
|
recipe me quaeso discipulum villaticae pastionis. Ille,
|
|
Qui simulac promiseris minerval, incipiam, inquit [id
|
|
est cenam]. Ego vero non recuso, vel hodie <vel> ex
|
|
ista pastione crebro. Appius, Credo simulac primum
|
5
|
ex isto villatico pecore mortui erunt anseres aut pa-
|
|
vones. Cui ille, Quid enim interest, utrum morticinas
|
|
editis volucres an pisces, quos nisi mortuos estis num-
|
|
quam? sed oro te, inquit, induce me in viam discipli-
|
|
nae villaticae pastionis ac vim formamque eius expone.
|
10
|