ECLOGA VI
|
|
Prima Syracosio dignata est ludere uersu
|
6.1
|
nostra neque erubuit siluas habitare Thalea.
|
|
cum canerem reges et proelia, Cynthius aurem
|
|
uellit et admonuit: 'pastorem, Tityre, pinguis
|
|
pascere oportet ouis, deductum dicere carmen.'
|
5
|
nunc ego (namque super tibi erunt qui dicere laudes,
|
|
Vare, tuas cupiant et tristia condere bella)
|
|
agrestem tenui meditabor harundine Musam:
|
|
non iniussa cano. si quis tamen haec quoque, si quis
|
|
captus amore leget, te nostrae, Vare, myricae,
|
10
|
te nemus omne canet; nec Phoebo gratior ulla est
|
|
quam sibi quae Vari praescripsit pagina nomen.
|
|
Pergite, Pierides. Chromis et Mnasyllos in antro
|
|
Silenum pueri somno uidere iacentem,
|
|
inflatum hesterno uenas, ut semper, Iaccho;
|
15
|
serta procul tantum capiti delapsa iacebant
|
|
et grauis attrita pendebat cantharus ansa.
|
|
adgressi (nam saepe senex spe carminis ambo
|
|
luserat) iniciunt ipsis ex uincula sertis.
|
|
addit se sociam timidisque superuenit Aegle,
|
20
|
Aegle Naiadum pulcherrima, iamque uidenti
|
|
sanguineis frontem moris et tempora pingit.
|
|
ille dolum ridens 'quo uincula nectitis?' inquit;
|
|
'soluite me, pueri; satis est potuisse uideri.
|
|
carmina quae uultis cognoscite; carmina uobis,
|
25
|
huic aliud mercedis erit.' simul incipit ipse.
|
|
tum uero in numerum Faunosque ferasque uideres
|
|
ludere, tum rigidas motare cacumina quercus;
|
|
nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes,
|
|
nec tantum Rhodope miratur et Ismarus Orphea.
|
30
|
Namque canebat uti magnum per inane coacta
|
|
semina terrarumque animaeque marisque fuissent
|
|
et liquidi simul ignis; ut his ex omnia primis,
|
|
omnia et ipse tener mundi concreuerit orbis;
|
|
tum durare solum et discludere Nerea ponto
|
35
|
coeperit et rerum paulatim sumere formas;
|
|
iamque nouum terrae stupeant lucescere solem,
|
|
altius atque cadant summotis nubibus imbres,
|
|
incipiant siluae cum primum surgere cumque
|
|
rara per ignaros errent animalia montis.
|
40
|
hinc lapides Pyrrhae iactos, Saturnia regna,
|
|
Caucasiasque refert uolucris furtumque Promethei.
|
|
his adiungit, Hylan nautae quo fonte relictum
|
|
clamassent, ut litus 'Hyla, Hyla' omne sonaret;
|
|
et fortunatam, si numquam armenta fuissent,
|
45
|
Pasiphaen niuei solatur amore iuuenci.
|
|
a, uirgo infelix, quae te dementia cepit!
|
|
Proetides implerunt falsis mugitibus agros,
|
|
at non tam turpis pecudum tamen ulla secuta
|
|
concubitus, quamuis collo timuisset aratrum
|
50
|
et saepe in leui quaesisset cornua fronte.
|
|
a! uirgo infelix, tu nunc in montibus erras:
|
|
ille latus niueum molli fultus hyacintho
|
|
ilice sub nigra pallentis ruminat herbas
|
|
aut aliquam in magno sequitur grege. 'claudite, Nymphae,
|
55
|
Dictaeae Nymphae, nemorum iam claudite saltus,
|
|
si qua forte ferant oculis sese obuia nostris
|
|
errabunda bouis uestigia; forsitan illum
|
|
aut herba captum uiridi aut armenta secutum
|
|
perducant aliquae stabula ad Gortynia uaccae.'
|
60
|
tum canit Hesperidum miratam mala puellam;
|
|
tum Phaethontiadas musco circumdat amarae
|
|
corticis atque solo proceras erigit alnos.
|
|
tum canit, errantem Permessi ad flumina Gallum
|
|
Aonas in montis ut duxerit una sororum,
|
65
|
utque uiro Phoebi chorus adsurrexerit omnis;
|
|
ut Linus haec illi diuino carmine pastor
|
|
floribus atque apio crinis ornatus amaro
|
|
dixerit: 'hos tibi dant calamos (en accipe) Musae,
|
|
Ascraeo quos ante seni, quibus ille solebat
|
70
|
cantando rigidas deducere montibus ornos.
|
|
his tibi Grynei nemoris dicatur origo,
|
|
ne quis sit lucus quo se plus iactet Apollo.'
|
|
Quid loquar aut Scyllam Nisi, quam fama secuta est
|
|
candida succinctam latrantibus inguina monstris
|
75
|
Dulichias uexasse rates et gurgite in alto
|
|
a! timidos nautas canibus lacerasse marinis;
|
|
aut ut mutatos Terei narrauerit artus,
|
|
quas illi Philomela dapes, quae dona pararit,
|
|
quo cursu deserta petiuerit et quibus ante
|
80
|
infelix sua tecta super uolitauerit alis?
|
|
omnia, quae Phoebo quondam meditante beatus
|
|
audiit Eurotas iussitque ediscere lauros,
|
|
ille canit, pulsae referunt ad sidera ualles;
|
|
cogere donec ouis stabulis numerumque referre
|
85
|
iussit et inuito processit Vesper Olympo.
|
|