II
[Idas, Astacus, Thyrsis]
Intactam Crocalen puer Astacus et puer Idas, 2.1
Idas lanigeri dominus gregis, Astacus horti,
dilexere diu, formosus uterque nec impar
voce sonans. hi cum terras gravis ureret aestas,
ad gelidos fontes et easdem forte sub ulmos 5
conveniunt dulcique simul contendere cantu
pignoribusque parant: placet, hic ut vellera septem,
ille sui victus ne messem vindicet horti;
et magnum certamen erat sub iudice Thyrsi.
affuit omne genus pecudum, genus omne ferarum 10
et quodcumque vagis altum ferit aera pennis.
convenit umbrosa quicumque sub ilice lentus
pascit oves, Faunusque pater Satyrique bicornes;
affuerunt sicco Dryades pede, Naides udo,
et tenuere suos properantia flumina cursus; 15
desistunt tremulis incurrere frondibus Euri
altaque per totos fecere silentia montes.
omnia cessabant, neglectaque pascua tauri
calcabant, illis etiam certantibus ausa est
daedala nectareos apis intermittere flores. 20
iamque sub annosa medius consederat umbra
Thyrsis et 'o pueri, me iudice pignora' dixit
'irrita sint moneo: satis hoc mercedis habete,
si laudem victor, si fert opprobria victus.
et nunc alternos magis ut distinguere cantus 25
possitis, ter quisque manus iactate micantes'.
nec mora: decernunt digitis, prior incipit Idas.
Idas Me Silvanus amat, dociles mihi donat avenas
et mea frondenti circumdat tempora taeda.
ille etiam parvo dixit mihi non leve carmen: 30
'iam levis obliqua crescat tibi fistula canna'.
Astacus Et mihi Flora comas pallenti gramine pingit
et matura mihi Pomona sub arbore ludit.
'accipe' dixerunt Nymphae 'puer, accipe fontes:
iam potes irriguos nutrire canalibus hortos'. 35
Idas Me docet ipsa Pales cultum gregis, ut niger albae
terga maritus ovis nascenti mutet in agna,
quae neque diversi speciem servare parentis
possit et ambiguo testetur utrumque colore.
Astacus Non minus arte mea mutabilis induit arbos 40
ignotas frondes et non genitalia poma.
ars mea nunc malo pira temperat et modo cogit
insita praecoquibus subrepere persica prunis.
Idas Me teneras salices iuvat aut oleastra putare
et gregibus portare novis, ut carpere frondes 45
condiscant primoque recidere gramina morsu,
ne depulsa vagas quaerat fetura parentes.
Astacus At mihi cum vulsis radicibus arida tellus
pangitur, irriguo perfunditur area fonte
et satiatur aqua, sucos ne forte priores 50
languida mutata quaerant plantaria terra.
Idas O si qui Crocalen deus afferat! hunc ego terris,
hunc ego sideribus solum regnare fatebor;
decernamque nemus dicamque: 'sub arbore numen
hac erit; ite procul (sacer est locus) ite profani'. 55
Astacus Urimur in Crocalen: si quis mea vota deorum
audiat, huic soli, virides qua gemmeus undas
fons agit et tremulo percurrit lilia rivo,
inter pampineas ponetur faginus ulmos.
Idas Ne contemne casas et pastoralia tecta: 60
rusticus est, fateor, sed non et barbarus Idas.
saepe vaporato mihi caespite palpitat agnus,
saepe cadit festis devota Parilibus agna.
Astacus Nos quoque pomiferi Laribus consuevimus horti
mittere primitias et figere liba Priapo, 65
rorantesque favos damus et liquentia mella;
nec sunt grata minus, quam si caper imbuat aras.
Idas Mille sub uberibus balantes pascimus agnas,
totque Tarentinae praestant mihi uellera matres;
per totum niveus premitur mihi caseus annum: 70
si venias, Crocale, totus tibi serviet annus.
Astacus Qui numerare velit, quam multa sub arbore nostra
poma legam, tenues citius numerabit harenas.
semper holus metimus, nec bruma nec impedit aestas:
si venias, Crocale, totus tibi serviet hortus. 75
Idas Quamvis siccus ager languentes excoquat herbas,
sume tamen calathos nutanti lacte coactos:
vellera tunc dabimus, cum primum tempus apricum
surget et a tepidis fiet tonsura Kalendis.
Astacus At nos, quos etiam praetorrida munerat aestas, 80
mille renidenti dabimus tibi cortice chias,
castaneasque nuces totidem, cum sole Decembri
maturis nucibus virides rumpentur echinni.
Idas Num, precor, informis videor tibi? num gravis annis?
decipiorque miser, quotiens mollissima tango 85
ora manu primique sequor vestigia floris
nescius et gracili digitos lanugine fallo?
Astacus Fontibus in liquidis quotiens me conspicor, ipse
admiror totiens. etenim sic flore iuventae
induimur vultus, ut in arbore saepe notaui 90
cerea sub tenui lucere cydonia lana.
Idas Carmina poscit amor nec fistula cedit amori,
sed fugit ecce dies revocatque crepuscula vesper.
hinc tu, Daphni, greges, illinc agat Alphesiboeus.
Astacus Iam resonant frondes, iam cantibus obstrepit arbos: 95
i procul, i, Doryla, plenumque reclude canalem
et sine iam dudum sitientes irriget hortos.—
Vix ea finierant, senior cum talia Thyrsis:
'este pares: et ob hoc concordes vivite; nam vos
et decor et cantus et amor sociavit et aetas'. 100