Quamuis ne haec quidem sic praeteriri debent, quasi nullam con- 1.pr.54.1
trouersiam recipiant. Nam et Erasistratus non ex illis <causis> fieri
morbos dixit, quoniam et alii et idem alias post istas non febricita-
rent; et quidam medici saeculi nostri sub auctore, ut ipsi uideri uolunt,
Themisone contendunt nullius causae notitiam quicquam ad curationes 5
pertinere; satisque esse quaedam communia morborum intueri. Siqui- 55.1
dem horum tria genera esse, unum adstrictum, alterum fluens, tertium
mixtum. Nam modo parum excernere aegros, modo nimium, modo
alia parte parum, alia nimium: haec autem genera morborum modo
acuta esse, modo longa, et modo increscere, modo consistere, modo 5
minui. Cognito igitur eo, quod ex his est, si corpus adstrictum est, di- 56.1
gerendum esse; si profluuio laborat, continendum; si mixtum uitium
habet, occurrendum subinde uehementiori malo. Et aliter acutis mor-
bis medendum, aliter uetustis, aliter increscentibus, aliter subsisten-
tibus, aliter iam ad sanitatem inclinatis. Horum obseruationem me- 57.1
dicinam esse; quam ita finiunt, ut quasi uiam quandam quam ΜΕΘΟ-
ΔΟΝ nominant, eorumque, quae in morbis communia sunt, contempla-
tricem esse contendant. Ac neque rationalibus se neque experimenta
tantum spectantibus adnumerari uolunt, cum ab illis eo nomine dissen- 5
tiant, quod in coniectura rerum latentium nolunt esse medicinam; ab
his eo, quod parum artis esse in obseruatione experimentorum credunt.