Quamuis ne haec quidem sic praeteriri debent, quasi nullam con-
|
1.pr.54.1
|
trouersiam recipiant. Nam et Erasistratus non ex illis <causis> fieri
|
|
morbos dixit, quoniam et alii et idem alias post istas non febricita-
|
|
rent; et quidam medici saeculi nostri sub auctore, ut ipsi uideri uolunt,
|
|
Themisone contendunt nullius causae notitiam quicquam ad curationes
|
5
|
pertinere; satisque esse quaedam communia morborum intueri. Siqui-
|
55.1
|
dem horum tria genera esse, unum adstrictum, alterum fluens, tertium
|
|
mixtum. Nam modo parum excernere aegros, modo nimium, modo
|
|
alia parte parum, alia nimium: haec autem genera morborum modo
|
|
acuta esse, modo longa, et modo increscere, modo consistere, modo
|
5
|
minui. Cognito igitur eo, quod ex his est, si corpus adstrictum est, di-
|
56.1
|
gerendum esse; si profluuio laborat, continendum; si mixtum uitium
|
|
habet, occurrendum subinde uehementiori malo. Et aliter acutis mor-
|
|
bis medendum, aliter uetustis, aliter increscentibus, aliter subsisten-
|
|
tibus, aliter iam ad sanitatem inclinatis. Horum obseruationem me-
|
57.1
|
dicinam esse; quam ita finiunt, ut quasi uiam quandam quam ΜΕΘΟ-
|
|
ΔΟΝ nominant, eorumque, quae in morbis communia sunt, contempla-
|
|
tricem esse contendant. Ac neque rationalibus se neque experimenta
|
|
tantum spectantibus adnumerari uolunt, cum ab illis eo nomine dissen-
|
5
|
tiant, quod in coniectura rerum latentium nolunt esse medicinam; ab
|
|
his eo, quod parum artis esse in obseruatione experimentorum credunt.
|
|