Diutius saepe et periculosius tabes eos male habet, quos 3.22.1.1
inuasit. Atque huius quoque plures species sunt. Vna est, qua corpus
non alitur, et naturaliter semper aliquis decedentibus, nullis uero in
eorum locum subeuntibus, summa macies oritur, et nisi occurritur, tol-
lit: ΑΤΡΟΦΙΑΝ Graeci uocant. Ea duabus fere de causis incidere con- 5
sueuit: aut enim nimio timore aliquis minus, aut auiditate nimia plus
quam debet adsumit: ita quod uel deest infirmat, uel quod superat
corrumpitur. Altera species est quam Graeci †ΚΑΚΕΞΙΑΝ appellant, 2.1
ubi malus corporis habitus est, ideoque omnia alimenta corrumpuntur.
Quod fere fit, quom longo morbo uitiata corpora, etiamsi illo uacant,
refectionem tamen non accipiunt; aut cum malis medicamentis cor-
pus adfectum est; aut cum diu necessaria defuerunt; aut cum inusi- 5
tatos aut inutiles cibos aliquis adsumpsit, aliquidue simile incidit.
Hic praeter tabem illud quoque nonnumquam accidere solet, ut per ad-
siduas pusulas aut ulcera summa cutis exasperetur, uel aliquae corpo-
ris partes intumescant. Tertia est longeque periculosissima species, 3.1
quam Graeci <pthisin> nominarunt. Oritur fere a capite, inde in pul-
monem destillat; huic exulceratio accedit; ex hac febricula leuis fit,
quae etiam cum quieuit, tamen repetit; frequens tussis est, pus excrea-
tur, interdum cruentum aliquid. Quicquid excreatum est, si in ignem 5
impositum est, mali odoris est. Itaque qui de morbo dubitant, hac nota
utuntur.