Est etiam circa fauces malum, quod apud Graecos 4.8.1.1
aliud aliudque nomen habet, prout se intendit. Omne in difficultate
spirandi consistit; sed haec dum modica est neque ex toto strangulat.
ΔΥΣΠΝΟΙΑ appellatur; cum uehementior est, ut spirare aeger sine sono
et anhelatione non possit, ΑΣΘΜΑ: <at> cum accessit id quoque, <quod 5
aegre> nisi recta ceruice spiritus trahitur, ΟΡΘΟΠΝΟΙΑ. Ex quibus id, 2.1
quod primum est, potest diu trahi: duo insequentia acuta esse con-
suerunt. His communia sunt, quod propter angustias, per quas spiri-
tus euadit, sibilum exit; dolor in pectore praecordiisque est, interdum
etiam scapulis, isque modo <decedit, modo> reuertitur; ad haec tussi- 5
cula accedit.—Auxilium est, nisi aliquid prohibet, in sanguinis
detractione. Neque id satis est, sed lacte uenter quoque soluendus est,
liquanda aluus, interdum etiam ducenda; quibus extenuatum corpus
incipit spiritum trahere commodius. Caput autem etiam in lecto 3.1
sublime habendum est; thorax fomentis cataplasmatisque calidis aut
siccis aut etiam umidis adiuuandus est, et postea uel malagma super-
imponendum, uel certe ceratum ex cyprino uel irino unguento. Sumenda
deinde ieiuno potui mulsa aqua, <cum qua> uel hysopus cocta uel 5
contrita capparis radix sit. Deli<n>gitur etiam utiliter aut nitrum aut
nasturcium album frictum, deinde contritum et cum melle mixtum;
simulque coquntur mel, galbanum, resina terebenthina, et ubi coierunt,
ex his quod fabae magnitudinem habet cotidie sub lingua liquatur:
aut sulpuris ignem non experti P. 𐆖 #¹¹⁰⁹ #¹¹¹⁰ <h>abrotoni P. 𐆖 #¹¹⁰⁹ in uini 10
cyatho teruntur, idque tepefactum sorbetur. Est etiam non uana opinio 4.1
uulpinum iecur, ubi siccum est et aridum factum, contundi oportere
polentamque ex eo potioni aspergi; uel eiusdem pulmonem quam
recentissimum assum, sed sine ferro coctum, edendum esse. Praeter
haec sorbitionibus et lenibus cibis utendum est, interdum uino tenui, 5
austero, nonnumquam uomitu. Prosunt etiam quaecumque urinam
augent, sed nihil magis quam ambulatio lenta paene usque ad lassi-
tudinem; frictio multa praecipue inferiorum partium, uel in sole uel
ad ignem, et per se ipsum et per alios usque ad sudorem.