Auctoresque medici sunt uel exe<s>a parte aliqua sanguinem
|
4.11.3.1
|
exire, uel rupta, uel ore alicuius uenae patefacto: primam ΔΙΑΒΡΩΣΙΝ,
|
|
secundam ΡΗΞΙΝ[ΣΧΑΣΜΟΝ], tertiam ΑΝΑΣΤΟΜΩΣΙΝ appellant.
|
|
Vltima minime nocet, prima grauissime. Ac saepe quidem euenit,
|
|
uti sanguinem pus sequatur. Interdum autem qui sanguinem
|
5
|
ipsum suppressit, satis ad ualetudinem profuit: sed si secuta ulcera
|
|
sunt, si pus, si tussis est, prout sedes ipsa est, ita uaria et pericu-
|
|
losa genera morborum sunt. Si uero sanguis tantum fluit, expeditius
|
|
et remedium et finis est. Neque ignorari oportet eis, quibus fluere
|
4.1
|
sanguis solet aut quibus dolet spina coxaeue aut post cursum uehemen-
|
|
tem uel ambulationem, dum febris absit, non esse inutile sanguinis
|
|
mediocre profluuium, idque per urinam redditum quoque ipsam lassi-
|
|
tudinem soluere; ac ne in eo quidem terribile esse, qui ex superiore
|
5
|
loco decidit, si tamen in eius urina nihil nouauit; neque uomitum
|
|
huius adferre periculum, etiam cum repetit, si ante confirmare et
|
|
implere corpus licuit et ex toto nullum nocere, qui in corpore robusto
|
|
neque nimius est neque tussim aut calorem mouet.
|
|