Proximum est, ut de iis dicam, qui PARTES aliquas corporis 1.4.1.1
inbecillas habent. Cui caput infirmum est, is si bene concoxit, leniter
<per>fricare id mane manibus suis debet; numquam id, si fieri potest,
ueste uelare; ad cutem tonderi. Vtileque lunam uitare, maximeque
ante ipsum lunae solisque concursum; sed nusquam post cibum * * . 5
Si cui capilli sunt, cottidie pectere, multum ambulare, sed, si licet, 2.1
neque sub tecto neque in sole; ubique autem uitare solis ardorem,
maximeque post cibum et uinum; potius ungui quam lauari, num-
quam ad flammam ungui, interdum ad prunam. Si in balineum uenit,
sub ueste primum paulum in tepidario insudare, ibi ungui; tum trans- 5
ire in caldarium; ubi sudauit, in solium non descendere, sed multa
calida aqua per caput se totum perfundere, tum tepida, deinde frigida.
diutiusque ea caput quam ceteras partes perfundere; deinde id ali-
quamdiu perfricare, nouissime detergere et unguere. Capiti nihil 3.1
aeque prodest <atque> aqua frigida: itaque is, cui hoc infirmum est,
per aestatem id bene largo canali cotidie debet aliquamdiu subicere.
Semper autem, etiamsi sine balineo unctus est neque totum corpus re-
frigerare sustinet, caput tamen aqua frigida perfundere: sed cum ce- 5
teras partes adtingi nolit, demittere id, ne ad ceruices aqua descendat;
eamque, ne quid oculis aliisue partibus noceat, defluentem subinde
manibus [ad os] regere<re>. Huic modicus cibus necessarius est, quem 4.1
facile concoquat; isque, si ieiuno caput laeditur, adsumendus etiam
medio die est; si non laeditur, semel potius. Bibere huic adsidue uinum
dilutum leue quam aquam magis expedit, ut, cum caput grauius esse
coeperit, sit quo confugiat. Eique ex toto neque uinum neque aqua 5.1
semper utilia sunt: medicamentum utrumque est, cum in uicem adsu-
mitur. Scribere, legere, uoce contendere huic opus non est, utique post
cenam; post quam ne cogitatio quidem ei satis tuta est; maxime ta-
men uomitus alienus est. 5