Quibus exploratis, ubi aliquis ictus est qui seruari potest, 5.26.21a.1
protinus prospicienda duo sunt: ne sanguinis profusio neue inflam-
matio interemat. Si profusionem timemus, quod ex sede uulneris et ex
magnitudine eius et ex impetu ruentis sanguinis intellegi potest, siccis
lin<a>mentis uulnus inplendum est, supraque imponenda spongia ex 5
aqua frigida expressa ac manu super conprimenda. Si parum sic san- 21b.1
guis conquiescit, saepius linamenta mutanda sunt, et si sicca parum
ualent, aceto madefacienda sunt. Id uehemens ad sanguinem subpri-
mendum est; ideoque quidam id uolneri infundunt. Sed alius rusus
metus subest, ne nimis ualenter ibi retenta materia magnam inflam- 5
mationem postea moueat. Quae res efficit, ut neque rodentibus medi-
camentis neque adurentibus et ob id ipsum inducentibus crustam sit
utendum, quamuis pleraque ex his sanguinem supprimunt; sed, si
semel ad ea decurritur, is potius, quae mitius idem efficiunt. Quod si 21c.1
illa quoque profluuio uincuntur, uenae quae sanguinem fundunt ad-
prehendendae, circaque id quod ictum est duobus locis deligandae
intercidendaeque sunt, ut et in se ipsae coea<n>t, et nihilo minus ora
praeclusa habeant. Vbi ne id quidem res patitur, possunt ferro candenti 5
aduri. Sed etiam satis multo sanguine effuso ex eo loco, quo neque
neruus neque musculus est, ut puta in fronte uel superiore capitis parte,
commodissimum tamen est cucurbitulam admouere a diuersa parte, ut
illuc sanguinis cursus reuocetur.