Ante aduersam autem ualetudinem, ut supra 2.2.1.1
dixi, quaedam NOTAE oriuntur, quarum omnium commune est ali-
ter se corpus habere atque consueuit, neque in peius tantum sed etiam
in melius. Ergo si plenior aliquis et speciosior et coloratior factus est,
suspecta habere bona sua debet; quae quia neque in eodem habitu sub- 5
sistere neque ultra progredi possunt, fere retro quasi ruina quadam re-
uoluuntur. Peius tamen signum est, ubi aliquis contra consuetudinem 2.1
emacuit et colorem decoremque amisit, quoniam in is, quae superant,
e<s>t quod morbus demat; in is, quae desunt, non est quod ipsum mor-
bum ferat. Praeter haec protinus timeri debet, si grauiora membra
sunt, si crebra ulcera oriuntur, si corpus supra consuetudinem inca- 5
luit; si grauior somnus pressit, si tumultuosa somnia fuerunt, si sae-
pius expergiscitur aliquis quam adsuevit, deinde iterum soporatur;
si corpus dormientis circa partes aliquas contra consuetudinem in-
sudat, maximeque si circa pectus, aut ceruices, aut crura uel genua
uel coxas. Item si marcet animus, si loqui et moueri piget, si corpus 3.1
torpet; si dolor praecordiorum est aut totius pectoris aut, qui in plu-
rimis <e>uenit, capitis; si saliuae plenum os est, si oculi cum dolore
uertuntur, si tempora adstricta sunt, si membra inhorrescunt, si spi-
ritus grauior est; si circa frontem intentae uenae mouentur, si fre- 5
quentes oscitationes; si genua quasi fatigata sunt, totumue corpus
lassitudinem sentit. Ex quibus saepe plura, numquam non aliqua 4.1
febrem antecedunt. In primis tamen illud considerandum est, nu<m>
cui saepius horum aliquid eueniat neque ideo corporis ulla difficul-
tas subsequatur. Sunt enim quaedam proprietates hominum, sine qua-
rum notitia non facile quicquam in futurum praesagiri potest. Fa- 5
cile itaque securus est in is aliquis, quae saepe sine periculo euasit:
ille sollicitari debet, cui haec noua sunt, aut qui ista numquam sine
custodia sui tuta habuit.