Verum ut oculi multiplicem curationem etiam manus exi- 7.8.1.1
gunt, sic in auribus admodum pauca sunt, quae in hac medicinae parte
tractentur. Solet tamen euenire, uel a primo die protinus, uel postea
facta exulceratione, dein per cicatricem aure repleta, ut foramen in
ea nullum sit, ideoque audiendi usu careat. Quod ubi incidit, specillo 5
temptandum est, altene id repletum, an in summo tantum glutinatum
sit. Nam si alte est, prementi non cedit; si in summo, specillum pro-
tinus recipit. Illud attingi non oportet, ne <sine> effectus spe disten- 2.1
tio oriatur neruorum, et ex ea mortis periculum sit: hoc facile cura-
tur. Nam qua cauom esse debet, uel medicamentum aliquod inponen-
dum est ex adurentibus, uel candenti ferro aperiendum, uel etiam
scalpello incidendum. Cumque id patefactum et iam ulcus purum 5
est, coicienda eo pinna est, inlita medicamento cicatricem inducente,
circaque id<em> medicamentum dandum, ut cutis circa pinnam
sanescat; quo fit, ut ea remota postea facultas audiendi sit. At ubi 3.1
aures, in uiro puta, perforatae sunt et offendunt, traicere id cauum
celeriter candente acu <sa>tis est, ut leuiter eius orae ulcerentur; aut
etiam adurente medicamento idem exulcerare, postea deinde inponere
id, quod purget, tum quod eo loc<o> repleat et cicatricem inducat. Quod 4.1
si magnum id foramen est, sicut solet esse in is, qui maiora pondera
auribus gesserunt, incidere quod superest ad extremum oportet; supra
deinde oras scalpello exulcerare, et postea suere, ac medicamentum, qu<o>
glutinetur, inponere. Tertium est, si quid ibi curti est, sarcire. Quae 5
res cum in labris quoque et naribus fieri possit, eandem etiam ra-
tionem habeat, simul explicanda est.