Foramina autem intra caput maxima oculorum sunt, <deinde na- 8.1.5.1
rium, tum quae in auribus habemus. Ex his quae oculorum sunt,>
recta simplicia ad cerebrum tendunt. Narium duo foramina osse me-
dio discernuntur: siquidem ha<e> primum <a> superciliis angulisque ocu-
lorum osse inchoantur ad tertiam fere partem; deinde in cartilaginem 5
uersae, quo propius ori descendunt, eo magis caruncula quoque mol-
liuntur. Sed ea foramina, quae a summis ad imas nares simplicia 6.1
sunt, ibi rursum in bina itinera diuiduntur; aliaque ex his ad fauces
peruia spiritum et reddunt et accipiunt, alia ad cerebrum tendenti<a>
ultima parte in multa et tenu<i>a foramina dissipantur, per quae sensus
odoris nobis datur. In aure quoque primum rectum et simplex iter; 5
procedendo flexuosum <fit. Quod ipsum> iuxta cerebrum in multa et
tenuia foramina diducitur, per quae facultas audiendi est. Iu<xt>aque 7.1
ea duo paruuli quasi sinus sunt; superque eos finitur os, quod trans-
uersum a genis tendens ab inferioribus ossibus sustinetur: iugale ap-
pellari potest, ab eadem similitudine, a qua id Graeci zygodes appel-
lant. Maxilla uero est molle os; eaque una est, cuius eadem et media 5
et ima pars mentum est, a quo utrimque procedit ad tempora; sola-
que ea mouetur: nam malae cum toto osse, quod superiores dentes
exigit, immobiles sunt. Verum ipsius maxillae partes extremae quasi 8.1
bicornes sunt. Alter processus in<f>ra latior uertice ipso tenuatur, lon-
giusque procedens sub osse iugali subit, et <super> id temporum mu-
sculis inligatur. Alter breuior et rotundior et in eo sinu, qui iuxta fo-
ramina auris est, cardinis modo †fit; ibique huc et illuc se inclinans 5
maxillae facultatem motus praestat.