De ollaribus uuis
|
|
Antiqui plerumque scirpiculas et uen<n>uculas et maiores
|
12.45.1.1
|
Aminneas et Gallicas, quaeque maiores et duri et rari acini erant,
|
|
uasis condebant; nunc autem circa urbem maxime ad hunc usum
|
|
Numisianae probantur. hae[c] sereno caelo, cum iam sol rorem
|
|
sustulit, iiii uel v hora[s], si modo luna decrescit et sub terris est,
|
5
|
modice maturae rectissime leguntur; statim pediculi earum picantur,
|
|
deinde in cratibus ita ponuntur, ne alter<a> alteram collidat.
|
|
tum
|
2.1
|
demum sub tectum referuntur et <m>ucida uel uitiosa grana forpi-
|
|
cibus amputantur et, cum paululum sub umbra refrixerint, ternae
|
|
aut etiam quaternae, pro capacitate uasorum, in ollas demittuntur et
|
|
opercula diligenter pice opturantur, ne umorem transmittant; tum
|
5
|
uinaceorum pes bene prelo expressus proruitur et modice separatis
|
|
scopionibus resoluta intrita folliculorum in dolio substernitur et
|
|
deorsum uersus spectantes ollae componuntur, ita distantes, ut
|
|
intercalcari possint uinacea.
|
|
quae cum diligenter conspissata
|
3.1
|
primum tabulatum fecerunt, aliae ollae eodem modo componuntur
|
|
exple[n]turque secundum tabulatum; deinde similiter doliis ex-
|
|
truuntur ollae et spisse incalcantur. mox usque ad summum labrum
|
|
uinacea[e] condensantur et statim operculo superposito cinere in
|
5
|
modum gypsi temperato dolium linitur. monendus autem erit, qui
|
|
uasa empturus est, ne bibulas aut male coctas ollas emat: nam utra-
|
|
que res, transmisso umore, uitiat uuam. quin etiam oportebit, cum
|
|
ad usum promuntur ollae, tota singula tabulata detrahi: nam con-
|
|
spissata uinacea, si semel mota sunt, celeriter acescunt et uuas cor-
|
10
|
rumpunt.
|
|