Ille iam Ecbatana pervenerat. Caput
|
5.8.1.1
|
Mediae urbs haec: nunc tenent Parthi, eaque
|
|
aestiva agentibus sedes est. Adire deinde Bac-
|
|
tra decreverat, sed veritus, ne celeritate Alex-
|
|
andri occuparetur, consilium iterque mutavit.
|
5
|
Aberat ab eo Alexander stadia MD, sed iam
|
2.1
|
nullum intervallum adversus velocitatem eius
|
|
satis longum videbatur. Itaque proelio magis
|
|
quam fugae se praeparabat.
|
|
XXX milia pedi-
|
3.1
|
tum sequebantur, in quibus Graecorum erant
|
|
IIII milia fide erga regem ad ultimum invicta.
|
|
Funditorum quoque et sagittariorum manus
|
4.1
|
IIII milia expleverat. Praeter hos III milia et
|
|
CCC equites erant, maxime Bactrianorum:
|
|
Bessus praeerat, Bactrianae regionis praefectus.
|
|
Cum hoc agmine paulum declinavit via mili-
|
5.1
|
tari iussis praecedere lixis impedimentorumque
|
|
custodibus.
|
|
Consilio deinde advocato "Si cum
|
6.1
|
ignavis" inquit "et pluris qualemcumque vi-
|
|
tam honesta morte aestimantibus <me> fortuna
|
|
iunxisset, tacerem potius quam frustra verba
|
|
consumerem.
|
5
|
Sed maiore, quam vellem, docu-
|
7.1
|
mento et virtutem vestram et fidem expertus
|
|
magis etiam coniti debeo, ut dignus talibus
|
|
amicis sim, quam dubitare, an vestri similes
|
|
adhuc sitis.
|
5
|
Ex tot milibus, quae sub imperio
|
8.1
|
fuerunt meo, bis me victum, bis fugientem
|
|
persecuti estis.
|
|
Fides vestra et constantia,
|
9.1
|
ut regem me esse credam, facit. Proditores et
|
|
transfugae in urbibus meis regnant, non, her-
|
|
cule, quia tanto honore digni habentur, sed ut
|
|
praemiis eorum vestri sollicitentur animi. Meam
|
5
|
fortunam tamen quam victoris maluistis sequi,
|
|
dignissimi, quibus, si ego non possim, dii pro
|
|
me gratiam referant.
|
|
Et, mehercule, referent.
|
10.1
|
Nulla erit tam surda posteritas, nulla tam in-
|
|
grata fama, quae non in caelum vos debitis
|
|
laudibus ferat. Itaque etiam si consilium fugae,
|
|
a qua multum abhorret animus, agitassem, ves-
|
5
|
tra tamen virtute fretus obviam issem hosti.
|
|
Quousque enim in regno exulabo et per fines
|
11.1
|
imperii mei fugiam externum et advenam re-
|
|
gem, cum liceat experto belli fortunam aut re-
|
|
parare, quae amisi, aut honesta morte defungi?
|
|
Nisi forte satius est expectare victoris arbi-
|
12.1
|
trium et Mazaei et Mithrenis exemplo preca-
|
|
rium accipere regnum nationis unius—ut iam
|
|
malit ille gloriae suae quam irae obsequi.
|
|
Nec
|
13.1
|
di siverint, ut hoc decus mei capitis aut demere
|
|
mihi quisquam <queat> aut condonare! <Numquam>
|
|
hoc imperium vivus amittam, idemque erit reg-
|
|
ni mei, qui spiritus, finis.
|
5
|
Si hic animus, si
|
14.1
|
haec lex, nulli non parta libertas est. Nemo e
|
|
vobis fastidium Macedonum, nemo vultum su-
|
|
perbum ferre cogetur. Sua cuique dextera aut
|
|
ultionem tot malorum pariet aut finem.
|
5
|
Equi-
|
15.1
|
dem, quam versabilis fortuna sit, documentum
|
|
ipse sum nec immerito mitiores vices eius ex-
|
|
pecto. Sed si iusta ac pia bella di aversantur,
|
|
fortibus tamen viris licebit honeste mori.
|
5
|
Per
|
16.1
|
ego vos decora maiorum, qui totius Orientis
|
|
regna cum memorabili laude tenuerunt, per illos
|
|
viros, quibus stipendium Macedonia quondam
|
|
tulit, per tot navium classes in Graeciam mis-
|
5
|
sas, per tot tropaea regum oro et obtestor, ut no-
|
|
bilitate vestra gentisque dignos spiritus capia-
|
|
tis,
|
|
ut eadem constantia animorum, qua prae-
|
17.1
|
terita tolerastis, experiamini, quicquid deinde
|
|
fors tulerit. Me certe in perpetuum aut victoria
|
|
egregia nobilitabit aut pugna."
|
|